നിഴലായ് അരികെ -11 [ചെമ്പരത്തി] 402

എന്നും പറഞ്ഞു ആര്യയെ നോക്കിയപ്പോൾ, ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി അവളുടെ മുഖത്തു വിരിയുന്നത് നന്ദൻ അത്ഭുതത്തോടെ കണ്ടു…..

 

“നിന്റെ ടെൻഷൻ ഒക്കെ പോയോ അമ്മൂ???? ”

 

“നീ ഇങ്ങനെ  കൂൾ ആയി നിൽക്കുമ്പോൾ എനിക്കെന്തു  ടെൻഷൻ…… പിന്നെ എന്തിനായിരുന്നു  കലി പിടിച്ചു വന്നത്   സ്റ്റാഫ്‌ റൂമിലേക്ക്‌, പ്രിൻസി വിളിപ്പിച്ചത്  , സസ്പെന്ഷന് കിട്ടിയെന്നു പറഞ്ഞത് ഒക്കെ……. ????? ”

 

“നീയൊന്ന് നിർത്തി നിർത്തി ചോദിക്ക് അമ്മൂ…… ഇല്ലെങ്കിൽ ശ്വാസം മുട്ടും…… ”

 

കളിയായി അവളുടെ തലയിൽ ഒരു തട്ട് വച്ചു കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു……

 

“നീ കാര്യം പറ നന്ദൂട്ടാ…… ”

അവൾ ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് നന്ദന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിച്ചിപ്പറിച്ചു…..

 

“ആ ……. പറയാം പെണ്ണെ പിച്ചാതെ…… ദേ നോക്കിയേ അത്രയും ഭാഗം ചുവന്നു…. ?”

 

“നന്നായിപ്പോയി…. കാര്യം പറയാഞ്ഞിട്ടല്ലേ…..നീ പറയുന്നുണ്ടോ..??? ?”

 

നന്ദൻ അവളോട് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു…..

 

 

“നീ എന്തിനാ ബോബിയെ പുറത്താക്കേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത്….??? ”

 

എല്ലാം കേട്ടുകഴിഞ്ഞിട്ട്  ഒരാലോചനയോടെ  അവൾ നന്ദനോട് ചോദിച്ചു..

 

“കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് കൂടി അവനെ നമുക്ക് അവിടെ വേണം അമ്മൂ……. പിന്നെ നമുക്ക് സസ്പെന്ഷൻ കിട്ടി എന്ന് കരുതി ചിലർ ഒക്കെ നന്നായിട്ട് ഒന്ന് സന്തോഷിച്ചോട്ടെ…… പിന്നെ ഇന്ന് വൈകുന്നേരം നമുക്കൊരാളെ കാണാൻ പോകണം…

സാരി, ചുരിദാർ അങ്ങനത്തെ  ഡ്രസ്സ്‌ ഒന്നും വേണ്ട…..”

 

“ഓക്കേ…. പിടികിട്ടി….. ഏതു ഹതഭാഗ്യനെ കാണാൻ ആണാവോ???? ?

 

, “കാണാൻ പോകുന്ന പൂരം പറഞ്ഞറിയിക്കണോ അമ്മൂ…… നമുക്ക് കണ്ടറിയാമെന്നെ… ?”

 

“ഓ… ശരിയെ…..സമ്മതിച്ചു…”

 

“ന്നാപ്പിന്നെ… നമുക്ക് പോയാലോ അമ്മൂ…???”

 

കുറെ നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നതിന് ശേഷം നന്ദൻ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു മുൻപോട്ട് പതിയെ നടന്നു ……

 

“എന്ത് പറ്റി……. വരുന്നില്ലേ …പോകണ്ടേനമുക്ക് …. ?? ”