നിഴലായ്‌ 5 [Menz] 97

ഇല്ലടാ അവളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല  ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ദേവിനെ ഓർത്തു…കിച്ചു കണ്ണുതുടച്ചുകൊണ്ടുപറഞ്ഞു..

 

ഒരു നിമിഷം കാശിയും വല്ലാതായി…..

എടാ ചില കാര്യങ്ങൾ നമ്മുടെ കയ്യിൽ നിൽക്കില്ല ഇനി നമുക്കു അവനെ ഓർത്തു വിഷമികാം എന്നല്ലാതെ മറ്റൊന്നും  ഇല്ല .നീ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നത് കണ്ടാൽ അവനു സഹിക്കുമോ…കിച്ചു…?

 

അവനു വേണ്ടി എല്ലാം ചെയ്തോ നമ്മൾ…?

കിച്ചു  പിന്നെയും ചോദിച്ചു…

 

ഇല്ലേ..?

 

ഇല്ല അവന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഒന്നു ഞാൻ പോലും മറന്നു…ഒന്നന്നോഷിക്കാൻ  പോലും എനിക് തോന്നിയില്ല ……കിച്ചു കരഞ്ഞു തുടങ്ങി….

 

ഹേയ് കിച്ചുവെ എന്താ ഇത് പെണ്കുട്ടികളെ പോലെ…..കരയാതെ എന്തായാലും നമുക്കു  ചെയാടാ നമ്മുടെ ദേവിന് വേണ്ടി അല്ലെ…കാശി അവനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു  തലോടികൊണ്ടിരുന്നു….നിന്നെ കരയിച്ചു എന്നറിഞ്ഞാൽ നിന്റെ അമ്മമാരും അച്ഛയും കൂടി എന്നെ ഓടിക്കും കേട്ടോ……കാശി കളിയായി പറഞ്ഞു…

 

കിച്ചു ഒന്നു ചിരിച്ചു…കാശി എനിക് രുദ്രയെ കാണണം… അവൻ പറഞ്ഞു…

 

രുദ്ര.   ആരാണ്.   എന്ന അർഥത്തിൽ കാശി അവനെ ഒന്നു നോക്കി അവനിൽ നിന്നു അകന്നു നിന്നു എടാ…….ആരാ രുദ്ര…?

 

 എടാ നിനക്ക് അറിയില്ലേ അവളെ…. നമ്മുടെ 

ദേവിന്  ഇഷ്ടമായിരുന്ന ആ കുട്ടിയെ…

അതോ നീ മറന്നോ അവൻ  പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതൊക്കെ… കിച്ചു  മാനസികമായി തളർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു ദേവിന്റെ ഓർമ്മകൾ അവനിൽ അത്ര മാത്രം വേദന ഉണർത്തി.

കാശി കണ്ടിട്ടില്ല രുദ്രയെ ക്ലാസ്സിൽ പോക്ക്  കുറവായിരുന്നല്ലോ പിന്നെ ദേവ് പറഞ്ഞറിവ് മാത്രം ആണ് രുദ്ര കാശിക്.

 

കിച്ചു മോനെ….എടാ നീ ഇങ്ങനെ അപ്സെറ് ആകല്ലേ  2 ഡേയ്സ് കൂടി നീ ക്ഷേമിക് അത് കഴിഞ്ഞു നമുക്കു അവളുടെ വീട്ടിൽ പോകാം.

ഞാൻ അല്ലെ പറയുന്നേ…..കിച്ചു….

 

മ്മ്മം മനസിലായി… ഞാൻ ഗൗരി പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞാപ്പോൾ  …..ഞാൻ  എങ്ങനെയനു മറന്നത് അവളെ… പാവം കുട്ടി.