നിനക്കായ് [Jomon pt] 122

“ഞാൻ വെള്ളവും വളവും കൊടുത്ത്‌ വളർത്തുന്ന എന്റെ റോസാണ്, സാരമില്ല തത്കാലം നിന്റെ കാര്യം നടക്കട്ടെ…”

അവൾ തണ്ടോടെ അടർത്തിയ റോസപ്പൂവ് അലന് കൊടുത്തു.

“പോയി വിജയശ്രീ ലാളിതനായി മടങ്ങി വരൂ, ഞാൻ പോയി ഒന്നൂടെ ഉറങ്ങട്ടെ…”

അത് പറഞ്ഞു മേഘ അകത്തേക്ക് പോയി.

കയ്യിലിരിക്കുന്ന റോസപ്പൂവ് ഒന്ന് മണപ്പിച്ചു നോക്കിയിട്ട് അലൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

തന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് തനിക്ക് തന്നെ കേൾക്കാവുന്നത് പോലെ തോന്നി അലന്.

“അവൾ റോസപ്പൂവ് അടർത്തി തരികയും ചെയ്തു, ഇനി ഇത് കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ ആ സാധനം എന്നെ പഞ്ഞിക്കിടും, ഇത് കൊടുത്തിട്ട് ഇഷ്ട്ടമായില്ലെങ്കിൽ ആ കുട്ടിയുടെ വീട്ടുകാർ പഞ്ഞിക്കിടാൻ വന്നാലോ…”

റോസപ്പൂവ് കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പതുക്കെ മുന്നോട്ട് നടന്നു, എന്നും ആ കുട്ടിയെ കാണുന്നിടത്ത്‌ വെച്ച് ഇന്ന് കണ്ടില്ല.

അലൻ സമയം നോക്കി, “ഇല്ല, താൻ താമസിച്ചിട്ടില്ല…”

പതുക്കെ അവൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു, കുറച്ചു ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോൾ അവൾ എതിരെ നടന്ന് വരുന്നു, അലന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് ഒന്ന് കൂടി വേഗത്തിലായി.

അവൾ അരികിലെത്തിയപ്പോൾ സകല ധൈര്യവും സംഭരിച്ച് പിന്നിലേക്ക് പിടിച്ചിരുന്ന റോസപ്പൂവ് അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.

അത് കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു, മനോഹരമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി അവൾ അലന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് റോസാപ്പൂവ് വാങ്ങി.

അതിന് ശേഷം പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി മുന്നോട്ട് നടന്നു, അലൻ നടന്നകലുന്ന അവളെ നോക്കി നിന്നു, കുറച്ചു ദൂരം മുന്നോട്ട് ചെന്നിട്ട് അവളൊന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി, ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചിട്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

അതിന്റെ സന്തോഷത്തിൽ അന്ന് നടക്കാൻ പോവാതെ അലൻ തിരികെ മേഘയുടെ അടുത്തെത്തി. ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് അവളെ വിളിച്ചുണർത്തി കാര്യം പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ ആ കുട്ടിക്ക് നിന്നെയിഷ്ട്ടമാണ് അതല്ലേ റോസ് വാങ്ങിയത്…”

“അപ്പോൾ ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും…”

“നാളെ സംസാരിക്ക് അവളോട്‌…”

അന്ന് രാത്രിയിൽ അലന് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് തയ്യാറായി എന്നും പോവാറുള്ളത് പോലെ ഇറങ്ങി.

വഴിയിൽ വെച്ച് പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടു, ഒരു പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി അവൾ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“എനിക്ക് കുറച്ച് സംസാരിക്കാനുണ്ട്….” അലൻ പറഞ്ഞു.

“അതിനെന്താ അവിടേക്ക് ഇരിക്കാം, പിന്നെ ഇന്നലെ അപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയിൽ റോസ് വാങ്ങിയതാണ്, നമ്മൾ ഇതുവരെ സംസാരിച്ചിട്ട് കൂടിയില്ല, എന്തിന് പേര് പോലും അറിയില്ല…”

ഇരുവരും വഴിയരികിലുള്ള പാർക്കിൽ കയറി അവിടെയൊരു ബെഞ്ചിലിരുന്നു.

“ഞാൻ അലൻ, ഇവിടെയൊരു ഐടി കമ്പനിയിൽ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നു… കഴിഞ്ഞ ദിവസം കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് എന്റെ കുട്ടിക്കാലം മുതലുള്ള സുഹൃത്ത് മേഘയാണ്, സത്യത്തിൽ തന്നെ അവൾക്ക് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് കൂടെ കൊണ്ട് വന്നതാണ്, അവളും എന്റെ കൂടെ തന്നെയാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്, അവൾ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ വീട് വാടകക്ക്‌ എടുത്തു താമസിക്കുന്നു, ഞാൻ ഒരു പിജിയിലാണ്….” അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

5 Comments

  1. Nannayittund…

  2. ????????

  3. നഷ്ടപ്രണയം,, അതും ഒരു സുഖകരമായ നോവാണ്. പിന്നീട് ഓർത്തിരുന്നു ചിരിക്കാനും ചിന്തിക്കാനും ഉള്ള ഓർമ്മകൾ ആണ്. പക്ഷെ ഇത് അല്പം നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്ന എഴുത്താണ്. അത് അതിന്റെ ഫീലോടെ കിട്ടി

  4. Superb!!!!

  5. നഷ്ടപ്രണയം നല്ല feelഓട് കൂടി അവതരിപ്പിച്ചു??

Comments are closed.