നന്ദന 8 [Rivana] 148

“ മോളോട് ഉപ്പാക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു അതാ ഇവളോട് കുറച്ചു നേരം കാത്ത് നിക്കാൻ പറഞ്ഞത് “ കുറച്ചു സീരിയസായിട്ടാണ് ഉപ്പ് പറഞ്ഞെ അതാ വാക്കുകളിൽ നിന്നും മുഖത്ത് നിന്നും എനിക്ക് മനസിലായി.

“ എന്താണ് ഉപ്പാ കാര്യം “

“ അത് വേറെ ഒന്നുമല്ല മോളെ,,, ഇനി മുതൽ മോൾ ഹോസ്റ്റലിൽ നിൽക്കണ്ട,, ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ താമസിക്കാം “ ഉപ്പ ആ കാര്യം വളരെ ഗൗരവത്തോടെയാണ് എന്നോട് പറഞ്ഞത്.

ഉപ്പ പറഞ്ഞത് കേട്ട് പെട്ടെന്ന് എന്താണ് എനിക്ക് പറയേണ്ടതെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

“ അതുപ്പ,,,,ഞാൻ അവിടെ നിന്നാ,,,,നിങ്ങക്ക് ഒക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടാകും,,,,അതോണ്ട് വേണ്ട ഉപ്പ “ ഞാൻ വാക്കുകൾ തപ്പി തടഞ്ഞുകൊണ്ട് നിഷേധാത്മകമായി പറഞ്ഞു.

“ മോൾ ഞങ്ങടെ കൂടെ നിക്കുന്നതിൽ ഞങ്ങൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്നാരാ പറഞ്ഞേ “ ഉപ്പ പറയുമ്പോ എന്റെ തല താന്ന് നിക്കുകയാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്.

“ അത്,,,,അതാരും പറഞ്ഞോന്നൂല്യ,,,, ഞാൻ അവിടെ നിന്നാല്,,, “ ഞാൻ ബാക്കി പറയാതെ തല ചെറുതായി പൊക്കി ഉപ്പാടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“ മോൾ ഇവരെ പോലെ എന്നേ ഉപ്പാന്ന് വിളിക്കുന്നത് മോളുടെ അച്ഛന്റെ സ്ഥാനത്ത് എന്ന പോലെ എന്നേം കാണുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ “

“ മ്മ്മ്,,, “ ഞാൻ വേറൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ അതേ എന്ന് മൂളി.

“ മോളെന്നെ അച്ഛന്റെ സ്ഥാനത്ത് കാണുന്നത് പോലെ ഞാൻ എന്റെ മക്കളുടെ സ്ഥാനത്ത് തന്നെയാണ് നിന്നേം കാണുന്നത് “ ഉപ്പയുടെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്റെ മനസ്സിലേക്കു ആഴത്തിൽ ഇറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി. അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ട്.

“ മോൾ എന്തായാലും എന്നെ അച്ഛന്റെ സ്ഥാനത്തല്ലേ കാണുന്നെ, അപ്പൊ ഈ ഞാൻ പറയുന്നത് മോളങ്ങ് കേട്ടാൽ മതി, നമ്മളിപ്പോ നേരെ ഹോസ്റ്റലിൽ പോകുന്നു മോളുടെ സാധനങ്ങൾ എല്ലാം എടുത്ത് അവിടെത്തെ താമസം ഒഴിവാക്കി വീട്ടിലേക്കു പോകുന്നു “ ഒരച്ഛന്റെ അധികാരത്തോടെ ഉപ്പ അത് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ ശരിക്കും കരഞ്ഞു. ശബ്‌ദം പുറത്തു വരാത്ത രീതിയിലാണ് കരഞ്ഞത്.ഉപ്പ ഇതെല്ലം പറയുമ്പോഴും ഞാൻ തല താഴ്ത്തി തന്നെയാ നിന്നിരുന്നത്.