ദൗത്യം 13[ശിവശങ്കരൻ] 243

ഒന്നാമന്റെ ഇടതു നിന്നും വലതു നിന്നുമുള്ള രണ്ടു പഞ്ചുകളിൽ നിന്നും അരുൺ ഒഴിഞ്ഞു എങ്കിലും മൂന്നാമത് കാലുകൊണ്ടുള്ള കിക്ക് കൃത്യം മുഖത്ത് തന്നെ കൊണ്ടു… നിലതെറ്റിയ അരുൺ മൂന്നുനാലടി പുറകിലേക്ക് പോയി വീഴാതെ നിന്നു… വായിൽ ഉമിനീരിനോപ്പം രക്തം രുചിച്ചപ്പോൾ അവൻ അത് തുപ്പിക്കളഞ്ഞിട്ട് എതിരാളിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു… തല ഇടംവലം വെട്ടിച്ചു അരുൺ പിന്നെയും ചുവടുകൾ വച്ചു ഒന്നാമത്തെ ഗുണ്ടയുടെ അടുത്തേക്കെത്തി… അയാൾ വീണ്ടും ആക്രമണം തുടങ്ങി… എന്നാൽ ആദ്യത്തെ രണ്ടു പഞ്ചും ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നതിനു പകരം തന്റെ കൈ കൊണ്ട് ബ്ലോക്ക്‌ ചെയ്ത അരുൺ കാലുകൊണ്ട് കിക്ക് ചെയ്യാനൊരുങ്ങിയ എതിരാളിയുടെ അടിനാഭിക്ക് കാലുകൊണ്ട് തൊഴിച്ചു… ഒരു നിലവിളിയോടെ കുനിഞ്ഞുപോയ അയാൾ പിന്നെയും നേരെ നോക്കുമ്പോഴേക്കും അയാളുടെ മുഖത്ത് അരുണിന്റെ കാൽപ്പാദം കൊണ്ടുള്ള കിക്ക് ഏറ്റിരുന്നു… പമ്പരം പോലെ കറങ്ങി വായിൽ നിന്നും മൂക്കിൽ നിന്നും ചോരയൊലിപ്പിച്ചു അയാൾ നിലത്തു വീണു…

അരുൺ, മുന്നിലേക്ക് വീണ മുടി ഇടം കൈയാൽ ഒന്നൊതുക്കിക്കൊണ്ട്, ജോസിന് നേരെ നടന്നു…

“ജോസേട്ടാ… എന്റെ വീട്ടിൽ കേറി വന്നു എന്റെ അമ്മയുടെ കഴുത്തിൽ കത്തി വച്ചിട്ടും തന്നെ ഞാൻ വെറുതെവിടുന്നതിനു കാരണം രണ്ടാണ്…

ഒന്ന്, ഈ കിടക്കുന്ന പന്ന കഴുവേറികളെയൊക്കെ എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി ഈ മുറ്റം ക്ലീൻ ആക്കാൻ എനിക്കൊരു ക്ലീനറെ വേണം,

രണ്ട്, കണ്ട ഊച്ചാളി ഓലപ്പമ്പുകളെക്കണ്ടു പേടിക്കുന്നവർ അങ്ങ് കൽപ്പാത്തിയിൽ വാസുദേവന്റെ വീട്ടിലുണ്ടായിരിക്കും, പക്ഷേ വലിയേടത്ത് വിജയരാഘവന്റെ രക്തത്തിൽ ഇതുവരെ ജനിച്ചിട്ടില്ല… ഇനി ഈ വക നമ്പറും കൊണ്ട് ഈ വഴി വന്നാൽ അവന്റെ അമ്മൂമ്മേടെ ലക്ഷ്മി അസോസിയേറ്റ്സും, പുതിയ മാനേജർ വിദ്യാലക്ഷ്മിയേയും പഴയ മാനേജർ കൽപ്പാത്തി വാസുദേവനെയും വെട്ടിക്കൂട്ടി കത്തിക്കും…

എന്ന്, വലിയേടത്ത് ഗ്രൂപ്പ്‌ ഓഫ് കമ്പനിയുടെ one and only മാനേജിങ് ഡയറക്ടർ വലിയേടത്ത് വിജയരാഘവന്റെ ഇളയമകൻ അരുൺ രാഘവ്…

ഈ മെസ്സേജ് പേപ്പറിൽ എഴുതിയോ അല്ലാതെയോ അവിടെയെത്തിക്കാൻ എനിക്കൊരു പോസ്റ്റുമാനെ വേണം… ഇതൊക്കെയാണ് നീ… ഇത്രേയൊള്ളൂ നീയെനിക്ക്… കേട്ടോടാ തോപ്പുംപടി ജോസ്… മോനെ…”

ഇത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കട്ടക്കലിപ്പിൽ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ജോസിനെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു ഒരു ചിരി ചിരിച്ചിട്ട് അരുൺ തിരിഞ്ഞു നടന്നു…

പൂട്ടിയിട്ട ഡോർ തുറക്കുമ്പോൾ അരുൺ കേട്ടു… പുറകിൽ ഒന്നിലധികം വാഹനങ്ങൾ വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം…