ദേവിയുടെ മാത്രം…. [AK] 304

അതിനിടയിൽ പയ്യെ അവരുടെ കയ്യിലുള്ള ചായഗ്ലാസും കാലിയാകുന്നു.. ചിലർ മുമ്പിലുള്ള ചായ തന്നെ മറന്നുള്ള സംസാരം…

 

വലിയൊരു ട്രാവല്ലർ ബാഗും തൂക്കി ബസിൽ നിന്നിറങ്ങിയ തന്നെ ചില അമ്മാവന്മാരെങ്കിലും കണ്ടെന്നു അവന് ബോധ്യമായിരുന്നു… അത്‌ കണ്ടുകൊണ്ടുതന്നെ അവൻ പതിയെ ആ ചായക്കടയിൽ കയറിയിരുന്നു…

 

“ചേട്ടാ.. ഒരു ചായ…”

 

ആ വിളികേട്ട് തിരിഞ്ഞുനോക്കിയ കടക്കാരൻ അവനെ നോക്കി മനോഹരമായൊന്നു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

 

“മോനെവിടെ ഉള്ളതാ… മുമ്പ് കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ…”

 

മറുചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവൻ ഉത്തരം പറഞ്ഞിരുന്നു…

 

“ഇനി ഇവിടെ ഉള്ളതാ ചേട്ടാ… ഇവിടെ വടക്കേപറമ്പെന്നത് അറിയോ… “

 

“അറിയോന്നോ… നല്ല കഥയായി… ഒരമ്മേം മോളും പുതുതായി താമസിക്കുന്നെടം അല്ലേ…”

 

“ആ.. അത്‌ തന്നെ… അവിടെ ഉള്ളതാ ഞാൻ… ഇനി ഈ നാട്ടിൽ തന്നെ…”

 

“ഓ അത്‌ ശരി….മുമ്പെവിടായിരുന്നു മോനെ…”

 

ചായഗ്ലാസ്‌ മുമ്പിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ കുശലന്വേഷണ ഭാവേന ഒരമ്മാവൻ അവനോടന്വേഷിച്ചു…

 

“തൃശൂർ ഭാഗമായിരുന്നു… ഞാനിപ്പോൾ ബാംഗ്ലൂർ നിന്ന് വരുന്നു….”

 

അദ്ദേഹം അവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു…

 

“നല്ല സമയത്താണ് മോൻ വന്നത്… അവിടെ അടുത്ത് സിനിമഷൂട്ടിങ് നടക്കുന്നുണ്ട്…ഇനി അതുകാണാലോ..”

 

ഒരമ്മാവൻ വളരെ ഉത്സാഹത്തോടെ അത്‌ പറഞ്ഞപ്പോൾ അതിനും മറുപടിയായി അവനൊന്നു ചിരിച്ചു…