ഡെറിക് എബ്രഹാം 2 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 233

ഒരിക്കൽ രാത്രി ഡ്യൂട്ടിയും കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ഒരു ക്വട്ടേഷൻ സംഘത്തിന്റെ ആക്രമണമുണ്ടായി…. കൊല്ലാൻ വന്ന അവരുടെ കൈയിൽ നിന്നും ആരുടെയൊക്കെയോ പ്രാർത്ഥനകൾ കൊണ്ടാകാം, ചെറിയ പരിക്കുകളുമായി അവൾ രക്ഷപെട്ടു…
ചേച്ചിയുടെ നിഴലായി നടന്ന ആദിയെ പലതും പറഞ്ഞു ബ്രെയിൻ വാഷ് ചെയ്തിട്ടാണ് ഡൽഹിയിലെ ജോലിക്കയച്ചത്..ഈ സംഭവറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ , ഡൽഹിയിലെത്തുന്നതിനു മുന്നേ അവൻ തിരിച്ചുള്ള വണ്ടി കയറി… അതിന് ശേഷം അവളുടെ കൂടെയെന്നും നിഴലായി അവനുണ്ട്…അവനുള്ളത് കൊണ്ടാണ് അവളുടെ കേട്യോൻ രഞ്ജിത്ത് പോലും ഗൾഫിൽ സമാധാനമായിട്ട് കഴിയുന്നത്..അവളുടെ സുരക്ഷയും ചിന്തിച്ചത് കാരണം ഞങ്ങളും അവനോടൊന്നും പറയാനും പോയില്ല… ഇപ്പോൾ ഓർക്കുമ്പോൾ എന്തോ വല്ലാത്ത കുറ്റബോധം ”

“ചന്ദ്രേട്ടാ… നിങ്ങളിങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടല്ലേ.. നിങ്ങളെ പോലെയാണ് നിങ്ങളുടെ മക്കളും…മറ്റുള്ളവരുടെ സങ്കടങ്ങൾ കാണാനുള്ള മനസ്സുണ്ട് അവർക്ക്… അങ്ങനെയുള്ളവരെ ദൈവം കൈവിടില്ല… കൂടെ നിന്ന് കാത്തോളും…”

ചാന്ദ്നി ഇതൊക്കെ കേട്ട് വല്ലാത്തൊരു ഷോക്കിലായിപ്പോയി.. കുറച്ചു മുന്നേ വരെ , ഒരു ലോക്കൽ ഗുണ്ടയായി കണ്ടവനെ അവൾ ആരാധനാകഥാപാത്രമായി മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കാൻ തുടങ്ങിയത് പോലെ…. ഇത്തിരി നേരമാണെങ്കിലും തന്റെ മാഡത്തെ പോലുമവൾ തെറ്റായി കണ്ടിരുന്നു…. അങ്ങനെയൊരു ചേച്ചിയെയും അനിയനെയും ആ കുടുംബത്തെയും കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് അഭിമാന നിമിഷമായി തോന്നി…

അവളുടെ ചിന്തകൾക്ക് അന്ത്യം കുറിച്ച് കൊണ്ട് ആദി പുറത്തേക്ക് വന്നു… അവന്റെ രണ്ട് വശത്തും ചിറകുകൾ മുളച്ചതായി അവൾക്ക് തോന്നി… വെള്ളയുടുപ്പിട്ട മാലാഖ ഇറങ്ങി വരുന്നത് പോലെ…

ആദി പുറത്തേക്ക് വന്നു.. അവൻ ചാന്ദ്നിയുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു..