ജന്മാന്തരങ്ങൽ 2 പറയാൻ മറന്നത് [Abdul fathah malabari] 72

ഞാൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കി എങ്കിലും എനിക്ക് അവളെ കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.

 

എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് ഒന്ന് കൈ ഉയർത്തൂ…

അനിഖ പറഞ്ഞു.

 

ഞാൻ കൈ ഉയർത്തി കാണിച്ചു.

അനിഖ പറഞ്ഞു നീ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കൂ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം എന്ന്.

 

എന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റുപാടും അവൾക്ക് വേണ്ടി തിരഞ്ഞു.

 

ഞാൻ ഫോണും ചെവിയിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.

ഞാൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കി എങ്കിലും എനിക്ക് അവളെ കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.

 

എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് ഒന്ന് കൈ ഉയർത്തൂ…

 

അനിഖ പറഞ്ഞു.

 

ഞാൻ കൈ ഉയർത്തി കാണിച്ചു.

അവൾ പറഞ്ഞു നീ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കൂ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം എന്ന്.

 

എന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റുപാടും അവൾക്ക് വേണ്ടി തിരഞ്ഞു.

 

പെട്ടന്നാണ് എനിക്ക് നേരെ നടന്നു വരുന്ന ആ ദേവലോക സുന്ദരിയെ ഞാൻ കണ്ടത്…,

 

ദേവലോക നർത്തകിമാരെല്ലാം തോറ്റുപോകുന്ന തരത്തിലുള്ള കടഞ്ഞെടുത്ത വെണ്ണക്കൽശില്പ്പം പോലെ അവൾ എൻറെ നേരെ നടന്നടുത്തു.,.,..,

 

പടിഞ്ഞാറുനിന്നും വീശി അടിച്ച ഇളംതെന്നലേറ്റ് അവളുടെ മുടിയിഴകൾ പാറിപ്പറന്നു നടന്നു..,,.,

 

മന്ദമാരുതന്റെ തഴുകലേറ്റ് നെറ്റിയിലേക്ക് വീണു കിടന്ന മുടിയിഴകൾ ഒരു കൈകൊണ്ട് ഒതുക്കി വെച്ച് അവൾ എന്നെ നോക്കിയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.,..,

 

ആ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയത്തിൻറെ തീജ്വാലകൾ എനിക്ക് ദർശിക്കാൻ സാധിച്ചു.,.,.,

 

ഇതേസമയം അനിഖയുടെ മനസ്സിലൂടെ പല ചിന്തകളും കടന്നുപോയി.,.,.

 

എവിടെയോ കണ്ടു മറന്നപോലെ… ഓർമ്മ കിട്ടുന്നില്ല…,, പക്ഷേ അവനെ  കാണുമ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയതാളം  മുറുകുന്നു .,., ശരീരം ആകെ ഒരു വിറയൽ അനുഭവപ്പെടുന്നു.,..,., തന്റെ ആരോ ആണ് എന്ന് ഒരു ഫീൽ.,.,.