ചോരകൊണ്ടെഴുതിയ പ്രണയലേഖനം [babybo_y] 208

പട്ടാളത്തിൽ ഉയർന്ന ഉദ്യോഗം നേടി പുറത്തേക്ക് പോയപ്പോഴും

അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചിട്ടെ  ഉള്ളു….

വിളിച്ചു ശല്യപ്പെടുത്തരുത്

ഇഷ്ടമല്ല…

വേറെ പെണ്ണിനെ നോക്കി കൂടെ

ഞാൻ നിന്ക് ചേരില്ല..

നിന്ക് നല്ല പെണ്ണിനെ കിട്ടും..

ഇതോന്നും അവനെ അടക്കി നിർത്താൻ പ്രാപ്തമായ‌ മറുപടികൾ ആയിരുന്നില്ല…..
യാത്രികൻ ആയിരുന്നവൻ
യാത്രകളോട് വല്ലാത്ത ഭ്രമം ആയിരുന്നു അവനു…
എന്നോടടക്കം എല്ലാത്തിനോടും ഭ്രാന്തമായ  സ്നേഹം

തിരിച്ചു കിട്ടാനാവാത്തത്തെന്നറിഞ്ഞിട്ടും വീണ്ടും വീണ്ടും പ്രണയിക്കുന്നവൻ അവനെ പറ്റി പഴെയ കട്ടുകാരോക്കെ പറയും  അവനു നിന്നോട്  ഉള്ള സ്നേഹം മൂത്തു വട്ടായതാ….

ഒരിക്കെ അമ്പലത്തിൽ  നിന്ന്  തൊഴുത് ഇറങ്ങുമ്പോ അവന്റെ അമ്മയെ കണ്ടു….

വെറുത്ത് പുച്ചിക്കും എന്ന് കരുതി
ആ കണ്ണിലും സ്നേഹം മാത്രം
അതെങ്ങനാ ആ വയറ്റിലല്ലേ അവൻ പിറന്നെ അവിടുന്നാരിക്കൂല്ലേ  അവൻ സ്നേഹിക്കാൻ പഠിച്ചത്….

പിന്നെ പിന്നെ ഞാൻ നമ്പർ മാറ്റി ഫോൺ എടുക്കാതെ ആയി. ജീവിതത്തിൽ പുതിയ നിറങ്ങൾ വന്നു കാലമൊരുപാട് കടന്നു പോയി

ഇടക്കെപ്പോഴോ നാട്ടിൽ വന്നപ്പോ കണ്ടു..പണ്ടത്തെത്തിലും സുന്ദരൻ ആയിരുന്നു അവൻ പെങ്ങടെ കല്യാണം ആണ് വരണം…
കണ്ടപ്പോ ഓടി വന്നവൻ പറഞ്ഞു…..

അപ്പോഴും ആ കണ്ണിൽ പ്രണയം മാത്രം ആയിരുന്നു അത്  അവന്റെ പഴയ ആ കളികൂട്ടുകാരിക്ക് എളുപ്പം മനസിലായി…എന്റെ ഉള്ളിൽ ഉള്ള പെണ്ണിന്.…..

പക്ഷെ ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു സ്നേഹം മുഴുവൻ ഞാൻ മറ്റൊരാൾക്ക് കൊടുത്തിരുന്നു ……
അയാൾക്കു ഞാൻ വെറും കൗതുകം മാത്രമെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ വൈകി വല്ലാണ്ട് വൈകി പോയി….

അവൻ വന്നു എന്നെ കാണാൻ
ഓഫീസിലും
ക്വാർട്ടേർസിലും
ഹോസ്പിറ്റലിലും ഒക്കെ
പക്ഷെ വാതിൽക്കൽ കാത്തു നിർത്തി…
എന്തിനായിരുന്നു. അറിയില്ല

കാണാമായിരുന്നു ഒരിക്കലെങ്കിലും

റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്തത് ആയിരുന്നത്രേ അവൻ

ചോരയിൽ കുളിച്ചാണ് അവനെ. ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചത്…

ഞാൻ അപ്പോ ഷിഫ്റ്റ് കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങിയത് ആയിരുന്നു

അടുത്തു മിലിറ്ററി ഹോസ്പിറ്റൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ടാണത്രെ അവനെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നത്…..

അവൻ ആഞ്ഞു വലിക്കുന്ന ഓരോ നിശ്വാസത്തിലും  എനിക്കെന്നെ കാണാൻ പറ്റി
നിസ്സഹായ ആയി നോക്ക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രം  എനിക്കപ്പോ  കഴിഞൊള്ളു

മാറോടടുക്കി    പിടിച്ച ചോരയിൽ കുതിർന്ന ബാഗ് പിടിച്ചു വാങ്ങിയപ്പോ  അത് വാങ്ങിയ നേഴ്സ് നോട്

അത് ചൂണ്ടി കാട്ടി അവൻ പറഞ്ഞു

രേണു…

ഡോക്ടർ രേണു വി മാധവ്….

അത് എങ്ങനെ എങ്കിലും എന്നിലേക്ക് എത്തി ചേരട്ടെ എന്നവൻ വിചാരിച്ചു കാണും അത് പറയുമ്പോ അവന്റെ കടവായിലൂടെ ചോര ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു

ഓപ്പറേഷൻ തീയേറ്ററിനുള്ളിൽ മുഖം മറച്ച മാസ്കിനുള്ളിൽ കൂടെ കണ്ട കണ്ണിൽ നോക്കി അവൻ അവസാനമായി വിളിച്ചു..

രേണൂ…….

ആ കൈകൾ എന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ അമർന്നിരുന്നു….പിരിയാൻ വയ്യ രേണു എന്ന് അവന്റെ കണ്ണുകൾ പറഞ്ഞിരുന്നു…..
അത്രമേൽ അവനെന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു..എന്റെ കൃഷ്ണമണികളുടെ  പിടപ്പുകൊണ്ട് എന്നെ മനസിലാക്കാൻ കെൽപ്പുള്ള എന്റെ

ഹരി…..

ആ മല മുകളിൽ അവൾ മാത്രമായിരുന്നു ഇരുട്ടും നക്ഷത്രങ്ങളും മാത്രം അവളെ നോക്കി ഇരുന്നു ഇന്നലെ ഉദിച്ച ഒരു നക്ഷത്രം മാത്രം അവളെ നോക്കി കണ്ണ് ചിമ്മി

ചോര പുരണ്ട നെഞ്ചോട് അടുക്കി പിടിച്ച ഒരു പിടി കടലാസു കഷ്ണങ്ങളുമായി  രേണു വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു……അവന്റെ രക്തത്തിന്റെ മണമായിരുന്നു  കാറ്റിനപ്പോ

രക്തം പുരണ്ട വെള്ള അനാർക്കലിയും.ജിമ്മിക്കിയും മൂകുത്തിയും കൈ നിറയെ വളകളും കാലിൽ കൊലുസ്സും അവന്റെ ബാഗിൽ തനിക്കായി വാങ്ങി വെച്ച സമ്മാനങ്ങൾ
യാത്രികൻ ആയിരുന്നു അവൻ യാത്രകളിൽ അവനെനിക്ക് സമ്മാനം വാങ്ങി കൂട്ടി  യാത്രകളിൽ എന്റെ ഓർമകളെ മാത്രം കൂട്ടിന് വിളിച്ചു

എരിയുന്ന കടലാസു കൂട്ടത്തിലേക്ക് അവളാ കടലാസ് കഷ്ണങ്ങൾ കൂടെ ഇട്ടു മെല്ലെ ആളുന്ന തീയിലേക്ക്   തന്റെ  കാൽ പാദങ്ങൾ എടുത്തു വെച്ചു പെട്രോൾ നല്ല ഇന്ധനം ആണത്രെ അവൾ ചെറിയ ക്ലാസ്സിൽ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട് അതിൽ കുളിചിരുന്നു അവൾ

തീ ആളി പടരുമ്പോ അവൾ ഒന്ന് അലറുക പോലും ചെയ്തില്ല  മുകളിൽ അപ്പോഴും മിന്നുന്ന ആ നക്ഷത്രത്തിൽ മാത്രമായിരുന്നു അവളുടെ കണ്ണ്

🥀