ചിലങ്ക [ദേവദേവൻ] 90

പറഞ്ഞു തീർക്കും മുൻപേ അനുസരണയില്ലാതെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരുന്നു .

പോകാൻ നേരം അവൾ നെഞ്ചിൽ വീണു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു . എല്ലാവരും എന്നിൽ നിന്നും അവളെ അടർത്തി മാറ്റി  .

“അവിടെ ചെന്ന് കുരുത്തക്കേട് ഒന്നും കാണിച്ചേക്കരുത് .”

ഉള്ള് വല്ലാതെ നീറുന്നു.
പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഒരു കുസൃതി ചിരി മുഖത്ത് വരുത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു.

അളിയന്റെ കയ്യിൽ അവൾടെ കൈ ചേർത്ത് അവളെ യാത്ര അയക്കുമ്പോൾ അഭിമാനമായിരുന്നു എനിക്ക് .എന്റെയും എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെയും അഭിമാനമാണ് അവൾ .
തലയുയർത്തി ഞാൻ നിന്നു.

കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഒന്നു സ്വസ്ഥമാവുമ്പോഴാണ് അവളെ കുറിച്ച് ഓർത്തത് . അവൾക്കും കല്യാണപ്രായം ആയി. വീട്ടുകാർ ആലോചിച്ചു തുടങ്ങിയോ ആവോ .

എന്തായാലും ഉടൻ തന്നെ അവളോട് പറയണം .
പക്ഷെ എങ്ങനെ ?
കല്യാണം നടത്തിയത് തന്നെ ഒരുപാട് കടങ്ങൾ ഒക്കെ വാങ്ങിയാണ് .

അതൊക്കെ വീട്ടണ്ടേ . അവിടെ അവൾ കൂടി വന്നാൽ ?

നല്ല സ്ഥിതിയിൽ ജീവിക്കുന്നൊരു പെൺകുട്ടിയാണ് അവൾ . എന്റെ ദുരിതം നിറഞ്ഞ ജീവിതത്തിലേക്ക് അവൾ വന്നാൽ ?

ആ വിചാരം എന്റെ മനസ്സിനെ ആകെ തളർത്തിയിരുന്നു . കുറച്ചുനാൾ സമയം എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ … ഒരു നല്ല ജോലി. കടങ്ങൾ ഇല്ലാത്തൊരു ജീവിതം . മതി. പിന്നെ അവളുടെ വീട്ടിൽ എനിക്ക് ധൈര്യമായി പോകാം . എന്റെ ഇഷ്ടം പറയാം . ഓരോന്ന് മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടി ഞാൻ ഇരുന്നു .

ഒരു ദിവസം എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ വഴി അറിഞ്ഞു . അവളുടെ കല്യാണ നിശ്ചയം കഴിഞ്ഞുവെന്ന് .
എന്റെ  കണക്കുകൂട്ടലുകൾ പാടെ പിഴച്ചിരിക്കുന്നു .
തകർന്നു പോയി ഞാൻ .

” എനിക്കറിയാമായിരുന്നു . പെട്ടെന്ന് തന്നെ കാണും എന്ന് “

വേദന മറച്ചുവെച്ചു മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു .