ചിലങ്ക [ദേവദേവൻ] 90

പഠിത്തത്തിൽ വലിയ പോരാളി അല്ലാത്തതിനാൽ +2 ഭംഗിയായി തോറ്റു . സയൻസ് ആയിരുന്നു വിഷയം. പിന്നീട് എഴുതിയെടുക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും നടന്നില്ല . എല്ലാ ദരിദ്ര കുടുംബത്തിലെയും പോലെ ഞാനും പ്രാരാബ്ദവും  തലയിലേറ്റി  ജോലിക്കിറങ്ങി .
കൂലിപ്പണി തന്നെ . അങ്ങനെ ഇന്ന ജോലി എന്നൊന്നും ഇല്ല . കിട്ടണ പണിക്ക് പോയി . പെയിന്റിംഗ് , പ്ലംബിങ് കൊത്തപ്പണി അങ്ങനെ എല്ലായിടത്തും ഓടി അന്നന്നത്തെ അന്നതിനുള്ളത് ഒപ്പിച്ചു .

“അച്ഛന് വയസ്സായി നീ വേണം കുടുംബം നോക്കാൻ “

അമ്മ കരഞ്ഞു പറഞ്ഞപ്പോ കൂടെ കരഞ്ഞു പോയി .

അതെ എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എന്റെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ് . എനിക്ക് താഴെ ഒരു പെൺകുട്ടി ഉണ്ട് അവൾക്കു വേണ്ടിയും അധ്വാനിക്കണം. എന്റെ കടമകൾ ഞാൻ മറന്നൂടാ …
ഞാൻ എന്ന ആണൊരുത്തന്റെ കർത്തവ്യമാണ് അത് .

പ്രാരാബ്ധങ്ങൾക്കും കടമകൾക്കുമിടയിൽ ഞാനവളെ മനപ്പൂർവം മറന്നു . എന്നാലും അവിടവിടെ വെച്ച് കാണുമ്പോൾ അവൾ കാണാതെ ഒന്ന് നോക്കും . എന്നാലും എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടാവും അവൾ . ഞാൻ തന്നെ അത്ഭുതപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അതിനും മാത്രം എന്തുണ്ട് എന്നിൽ ?
അവൾ ഇപ്പോൾ കോളേജിൽ പഠിക്കുകയാണ് .ഞാനോ +2 തോറ്റു കൂലിപ്പണിക്ക് പോകുന്നു . അവൾക്ക് സാമ്പത്യം ഉള്ളൊരു കുടുംബമുണ്ട് .ഞാൻ ദാരിദ്ര്യത്തിൽ നിന്നും കുടുംബത്തെ രക്ഷിക്കാൻ പാടുപെടുന്നു . പിന്നെന്താ സൗന്ദര്യമാണോ ?
എങ്കിൽ ഞാൻ സമ്പൂർണ പരാജയം ആണ് .
” എന്താടാ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് കോപ്രായം കാണിക്കുന്നേ “

അമ്മ പിന്നിൽ നിന്നും വന്നു കളിയാക്കിയപ്പോഴാണ് സ്വബോധം തിരിച്ചു കിട്ടിയത് .