ചിലങ്ക [ദേവദേവൻ] 90

‘എവിടെയാണെങ്കിലും നല്ലതേ വരൂ .’

മനസ്സ്   കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിച്ചു . അത് മാത്രമേ എനിക്ക് അവൾക്ക് വേണ്ടി നല്കാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളു .

ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞറിഞ്ഞു ചെക്കനു  വിദേശത്താണ്  ജോലി . എന്തോ കൂടിയ ജോലിയാണത്രെ .നല്ല ശമ്പളം ഉണ്ട് . അതുകൊണ്ട് തന്നെ അൻപതു പവൻ സ്വർണ്ണവും . രണ്ടു ലക്ഷം രൂപയും സ്ത്രീധനം കൊടുത്തു .

“അല്ലേൽ തന്നെ ഈ അൻപത് പവന്റെ തിളക്കമൊന്നും എനിക്കില്ല “

സ്വയം പറഞ്ഞുപോയി ഞാൻ .
എനിക്കെന്നോട് തന്നെ പുച്ഛം തോന്നി .

കാലം പിന്നെയും കടന്നു പോയി .
ഞാൻ എവിടെയായിരുന്നോ അവിടെ തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും .
എന്റെ പ്രാരാബ്ധങ്ങളും ഞാനും മാത്രമുള്ള എന്റെ ജീവിതം .
വരവും ചിലവും കൂട്ടി മുട്ടിക്കാൻ പെടാപാട് പെടുന്ന ഒരു സാധാരണക്കാരൻ .

നഷ്ടങ്ങളുടെ കണക്കെടുക്കുമ്പോൾ മുൻപന്തിയിൽ അവളെന്നും ഉണ്ടാവും .

ജീവിത പാതയിൽ എപ്പോഴെന്റെ കാലുകൾ ഇടറിയാലും ആദ്യം ഓടി വരുന്നത് ആ മുഖമായിരിക്കും .

ഇപ്പോഴും ഒന്ന് കാണാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കാറുണ്ട് . മറ്റൊന്നിനും വേണ്ടി അല്ല . അവൾടെ സിന്ദൂര രേഖയിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ചുവപ്പിനെ കണ്ട്  അവളെന്നിൽ നിന്നും ഒരുപാട് ദൂരെയാണെന്ന് എന്നെത്തന്നെ  വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ .