ചിലങ്ക [ദേവദേവൻ] 90

അവൾ നടന്നകലുമ്പോഴും  ഞാനവിടെ തന്നെ നിന്നു. മരവിച്ചു പോയ മനസ്സിനെ  ഞാൻ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചു .
‘അന്യന്റേത് ആണ് അവൾ . നിന്റെ ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്ക് അവൾ വരണ്ട .’

നിന്ന നിൽപ്പിൽ ഭൂമി പിളർന്നു താഴേക്ക് വീണിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ .

‘ അർഹിക്കാത്തത് ആണെങ്കിൽ നീയെനിക്ക് എന്തിന് ആഗ്രഹങ്ങൾ നൽകി ‘

ശ്രീകോവിലിൽ നോക്കി ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു .
പക്ഷെ വേണ്ട എന്റെ നഷ്ടങ്ങൾ എന്റെ മാത്രം ആണ് .
അതിന് കാരണം ഞാനും.
ഈശ്വരൻ പോലും അതിന് ഹേതുവാകാൻ  പാടില്ല .

അന്ന് കണ്ട സ്വപ്നത്തിന്റെ പൊരുൾ ഇന്നെനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് . അവൾക്ക് കല്യാണം വരികയാണെന്ന് നേരത്തെ എന്നെ കാട്ടി തന്നതാവാം.

“സമയം വൈകിയിട്ടില്ല . നീ ചെന്ന് വിളിച്ചിറക്കി കൊണ്ട് വാ അവളെ “

അവന്മാർ ആവേശത്തിൽ പറഞ്ഞു

” ഒരുത്തിയെ കടം വാങ്ങിയും . കഷ്ടപ്പെട്ടും ഞാനും അയച്ചതാണ് . പിന്നെ താളമില്ലാത്ത ജീവിതമാണ് എന്റേത് . അവളെയും കൂടി നരകിപ്പിക്കാൻ വയ്യ . കഷ്ടപ്പാടുകൾ സഹിക്കാൻ അവൾക്ക് മനസ്സുണ്ടാവും .പക്ഷെ അത് കാണാൻ എന്റെ ചങ്കിനു ഉറപ്പില്ല . ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചു വളർത്തിയ ആ മകൾ പാടുപെടുമ്പോൾ ആ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും നെഞ്ച് നീറും . അതിൽ വെന്ത് എരിയും ഞാൻ . വേണ്ട ഇതിപ്പോൾ ഞാൻ മാത്രം സഹിച്ചാൽ മതി .”

” അപ്പൊ അവളോ ?”

ഒരുനിമിഷം ഞാൻ പകച്ചു നിന്നുപോയി .എന്തുപറയണം എന്നറിയാതെ .