—— ഗ്രാമിണി – നിയോഗം —–3

Author :Santhosh Nair

[ Previous Part ]

നമസ്തേ പ്രിയപ്പെട്ടവരേ —————————-കഴിഞ്ഞ തവണ നിർത്തിയതിവിടെയായിരുന്നു :

അല്പം മനഃസ്വസ്ഥതയോടെ മുമ്പോട്ടു നീങ്ങിയ അവർ അറിഞ്ഞില്ല, ഇനിയും പല പരീക്ഷണങ്ങൾ തങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടെന്നും, വിജയം അത്ര എളുപ്പമല്ലെന്നും.

—————————- ഇനി തുടർന്നു വായിക്കുക

^^പൈശാചിക യാമം അടുക്കാനായി എന്ന ബോധം ഉള്ളതിനാൽ ഇനി മുമ്പോട്ടു യാത്ര വളരെ കരുതിക്കൂട്ടിയാവണം എന്നു ഗ്രാമി പറയുന്നതു കേട്ടു ദേവൻ അതനുസരിച്ചു തല കുലുക്കി.

(^^പാതിരാത്രി പന്ത്രണ്ടിനും അതിരാവിലെ രണ്ടിനും ഇടക്കുള്ള സമയം ആണ് പൈശാചിക യാമമായി കണക്കാക്കുന്നത്. രാക്ഷസ യാമം എന്നു ചിലർ വിളിയ്ക്കും. സമയത്തു ദൈവീകം അല്ലാത്ത ശക്തികൾക്കായി കല്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. നാലും കൂടിയ വഴികൾ, മരക്കൂട്ടങ്ങൾ,ശ്മശാനങ്ങൾ പോലുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ പോകരുതെന്ന് പറയും. ഈ സമയം മനുഷ്യർക്കു നിഷിദ്ധമാണ്).

അല്പം മുമ്പോട്ടു പോയപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ വെളിച്ചം കണ്ടു. അവിടെ ഒരു കുടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഒരു ശുഭ്രവസ്ത്രധാരിണിയായ സ്ത്രീ ഇവർക്കായി എന്നപോലെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ദേവന്റെ കയ്യിൽ കെട്ടിയിരുന്ന രക്ഷയിൽ ഒരു സുഖകരമായ തണുപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു. അവൻ ലക്ഷ്യസ്ഥാനം അടയുമ്പോൾ രക്ഷയിൽ തണുപ്പുണ്ടാകും എന്ന് ഗുരു അരുളിച്ചെയ്തതു ഓർമ്മയിൽ വന്നു.

നിന്നയിടത്തിലെയേ തറയിൽ കുമ്പിട്ടു ഗുരു കടാക്ഷത്തിനു നന്ദി പറഞ്ഞ ശേഷം അവൻ ഗ്രാമിയോടൊപ്പം ആ കുടിലിനു മുമ്പിലേക്ക് ചെന്നു. കുടിലിന്റെ തിണ്ണയിലിരുന്ന ആ സുന്ദരിയായ മദ്ധ്യ വയസ്ക അവരെ കണ്ടു എഴുനേറ്റു വന്നു. ശുഭ്ര വസ്ത്രധാരിയായ അവർ നെറ്റി നിറയെ ഭസ്മം പൂശിയിരുന്നു. വെള്ള സാരിയാൽ തലയും മറച്ചിരുന്നു അവർ ഇവരെ കണ്ടു മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു.

അവരുടെ കഴുത്തിൽ കിടന്ന സ്ഫടിക മാലയും രുദ്രാക്ഷ മാലയും അവരുടെ മുഖത്തിനു ഒരു പ്രത്യേക ഐശ്വര്യവും ഭംഗിയും നൽകി. അവർ അടുത്ത് വന്നപ്പോൾ പാരിജാത കുങ്കുമം, കസ്തുരി മഞ്ഞൾ, ഭസ്മം, ഇവയുടെ സുഗന്ധം അന്തരീക്ഷത്തിൽ പടർന്നു.

ദേവന് പെട്ടെന്നു അവരുടെ കാൽക്കൽ വീഴാനാണ് തോന്നിയത് – “അമ്മേ” എന്ന് പറഞ്ഞു കാൽക്കൽ വീണ അവൻ ഭക്തിപൂർവ്വം ജപിച്ചു –

“സര്‍വ മംഗള മാംഗല്യേ ശിവേ സര്‍വ്വാര്‍ത്ഥ സാധികേ
ശരണ്യേ ത്രയംബികേ ഗൗരി നാരായണി നമോസ്തുതേ

^^ അം സര്‍വ്വസ്വരൂപേ സര്‍വ്വേശേ സര്‍വ്വശക്തി സമന്വിതേ
ഭയേഭ്യസ്ത്രാഹിനോ ദേവി ദുര്‍ഗ്ഗേ ദേവി നമോസ്തുതേ”

(ഇവിടെ ഞാൻ മനപ്പൂർവം ^^അം എന്നു മാറ്റിയതാണ്)
ജപിച്ചെഴുന്നേറ്റ അവനെ ആ അമ്മ മാറോടക്കി നെറ്റിയിൽ മുകർന്നു. തന്നെ വണങ്ങി നിന്ന ഗ്രാമിയെയും ആ അമ്മ അനുഗ്രഹിച്ചു ചേർത്തണച്ചു.