കൃഷ്ണവേണി VII (രാഗേന്ദു) 1682

മിഷേൽ ചെന്ന് അവിടത്തെ അധികാരികളോട് കാര്യം പറഞ്ഞു.. അവർ മിഷേലിനെ കൃഷണ പുറത്ത് പോകുവാൻ അനുവദിച്ചതിന് വഴക്ക് പറഞ്ഞു എങ്കിലും അവളുടെ അവസ്ഥ കണ്ട് കൃഷ്ണയെ അന്വേഷിക്കാൻ രണ്ട് മൂന്ന് പേരെ അയച്ചു..

****

ബാക്ക് സ്റ്റേജിൽ ഡാൻസിനു വേണ്ടി ഒരുങ്ങി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു അമ്പിളി കൂടെ അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും..

“ചെസ് നമ്പർ 120 കൃഷ്ണവേണി..”

മൂന്നാമത്തെ അനൗൺസ്മെൻ്റ് കേട്ടപ്പോൾ അമ്പിളിയുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.. കൃഷ്ണ എത്താത്തതിനാൽ അവൾക്ക് വലാത്ത് സന്തോഷം തോന്നി.. അവൾ ജയ്ക്കും എന്ന് തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു.. വർഷയെയും താരയെയും നോക്കി ചിരിച്ചു.. അവരുടെ മുഖത്ത് അതിശയം.. അവർ അമ്പിളിയുടെ മുഖം നോക്കി അവിടെ വിജയിച്ച ഒരു ചിരി ആണ്..

“അമ്പിളി ഇവൾ എന്താ സ്റ്റേജിൽ കയറത്തത്..3 കോൾ കഴിഞ്ഞു ചാൻസ് മിസ്സായല്ലോ..!?”

വർഷ സംശയത്തോടെ അവളോട് ചോദിച്ചു..

“അവൾ സ്റ്റേജിൽ കയറില്ല എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ.. അവൾ ഇപ്പോ ജീവനോടെ ഉണ്ടോ എന്ന് തന്നെ സംശയം ആണ്..”

അവൾ ഒരു ക്രൂരമായ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..

“അമ്പിളി എന്താ നി പറയുന്നത്..? നി എന്താ അവളെ ചെയ്തത്..?!”

വർഷയും താരയും ഒരുപോലെ ചോദിച്ചു..

“ഞാൻ ഒന്നും ചെയതട്ടില്ല.. അവൾ ഇന്ന് രാവിലെ ഒരുത്തനെ നോവിച്ച് വിട്ടിലെ.. അവൻ എന്തെങ്കിലും ഒപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാവും..”

എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൾ ചിരികാൻ തുടങ്ങി.. അവർ ഇതുകേട്ട് പേടിയോടെ നോക്കി നിന്നു..

“ചെസ് നമ്പർ 121 അമ്പിളി…”

അനൗൺസ്മെൻ്റ് കേട്ടപ്പോൾ അവൾ അവരോട് പോയി വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു.. സ്റ്റേജിൽ കയറി..
വർഷയും താരയും പരസ്പരം നോക്കി..

“ഡീ നമ്മക്ക് ഇത് ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞല്ലോ.. ഒരു പെൺകുട്ടി അല്ലേ..! എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ നമ്മൾ ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും ചെയ്തില്ല..ഇതിന് കൂട്ട് നിന്നു.. എന്നുള്ള കുറ്റബോധം നമ്മളെ അലട്ടില്ലെ..!!