കൃഷ്ണവേണി VII (രാഗേന്ദു) 1682

“എന്താ രേവതി.. എന്തുപറ്റി വയ്യേ..! നല്ലോണം കളിച്ചില്ലെ നി..!! ”

മിഷേൽ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു..

“ആ വേണിയുടെ ആയിട്ടില്ലല്ലോ.. അവളോട് നല്ലോണം നോക്കാൻ പറ.. പറയണ്ട ആവിശ്യം ഒന്നും ഇല്ല.. എന്നാലും..

അല്ല.. അവൾ വന്നിട്ട് റെഡി ആയില്ലേ.. അവളെ വിളിക്കാറായി… വാ പോയി നോക്കാം ..”

മിഷേൽ അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് മുൻപോട്ട് നീങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ മിഷേലിൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു .. മിഷേൽ അവളെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു..

“എന്താ..?”

ചെസ് നമ്പർ 120 കൃഷ്ണവേണി..

അവർ രണ്ട് പേരും ശബ്ദം കേട്ട അടുത്തേക്ക് നോക്കി..

“മാം.. അവൾ എത്തിയിട്ടില്ല ഇതുവരെ.. എനിക്ക് ആകെ പേടി ആവുന്നു.. ഫോണും എടുത്തട്ടില്ല അത് ബാഗിൽ ഉണ്ട്..”

“വാട്ട്..!”

ഇത് കേട്ട് മിഷേലിന് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു ..

ചെസ് നമ്പർ 120 കൃഷ്ണവേണി…!!

വീണ്ടും അനൗൺസ്മെൻ്റ് കേട്ട് രേവതിയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞ് ഒഴുകി.. അവളുടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആണ് വേണി.. അവൾക്ക് ആപത്ത് പറ്റിയിരിക്കുമോ എന്ന് അവൾ ഭയന്നു..

“മാം എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് ചെയ്യ്..”

അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“വെയിറ്റ്..! നി വാ നമുക്ക് ഇവിടെ ഇൻചാർജിൻ്റെ അടുത്ത് ഇൻഫോം ചെയ്യാം.. നി ആദ്യം ഡ്രസ്സ് മാറി വാ.. കരയാതെ..ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടാവും അങ്ങോട്ട് വന്നാൽ മതി”

“ശരി..”

അവൾ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.. വേഗം ഡ്രസ്സ് മാറ്റാൻ ആയി റൂമിലേക്ക് ഓടി.. മിഷേൽ ഗായത്രിയോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു.. അവർ ഇവിടെ മാനേജ് ചെയ്തുകൊള്ളാം എന്ന് മിഷേലിനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.. അവൾ വേഗം പ്രോഗ്രാം ഇൻചാർജിൻ്റെ അടുക്കലേക്ക് നടന്നു..