കൃഷ്ണവേണി VII (രാഗേന്ദു) 1682

ആൻഡ് നൗ കുട്ടി സ്റ്റേജിൽ അല്ലേ.. ആ കലയോടുള്ള റസ്പെക്റ്റ് കൊണ്ട് അവൾ ഡാൻസ് കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്യുന്നത് വരെ ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കാം..”

അവർ അത് പറഞ്ഞ് അമ്പിളി ഡാൻസ് അവതരിപ്പിക്കുന്ന സ്റ്റേജിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. കൂടെ മിഷേലും രേവതിയും.. പിന്നെ ഓഫീസിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വ്യക്തികളും..

പോലീസ് അവിടേക്ക് വരുന്നത് കണ്ട്.. എല്ലാവരും അവിടേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.. വർഷയുടെയും താരയുടെയും മുഖം പേടികൊണ്ട് വിളറി വെളുത്തു..

****

മതിമറന്ന് നൃത്തം ചെയ്യുകയായിരുന്നു അമ്പിളി.. ഇതിന് മുൻപ് ഇത്രെയും സന്തോഷത്തോടെ അവൾ നൃത്തം അവതരിപ്പിച്ചിട്ടില്ല.. മനസിൽ വല്ലാത്ത സന്തോഷം.. ജയിക്കും എന്ന് നൂറ് ശതമവും ഉറപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾക്ക്..

ഡാൻസ് കഴിഞ്ഞ് നമസ്കാരം ചെയ്തു.. കർട്ടൻ താഴ്ന്നു.. അവൾ സ്റ്റേജിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ബാക്ക് സ്റ്റേജ് വഴി പുറത്തേക്ക് നടന്നു..

പെട്ടന്നാണ് മുൻപിൽ പോലീസ് നിൽക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടത്.. ഒന്ന് പതറി.. തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ പോയപ്പോൾ അവളുടെ കയ്യിൽ ആരോ പിടിത്തം ഇട്ടിരുന്നു.. തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.. പടക്കം പൊട്ടുന്ന ശബ്ദം പോലെ ആണ് അവളുടെ മുഖത്തിന് നേരെ രേവതിയുടെ കൈ പതിഞ്ഞത്..

“ആഹ്.. !!”

അവൾ അടികൊണ്ട ഭാഗം വേദന കൊണ്ട് പൊത്തിപ്പിടിച്ചു..

“നി എൻ്റെ വേണിയെ എന്താ ചെയ്തത്..?”

അവൾ ദേഷ്യംവന്ന് അലറികൊണ്ട് ചോദിച്ചപ്പോൾ.. അമ്പിളി ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു..

“ആ മതി.. ഒരു അടിയുടെ കുറവ് നിനക്ക് ഉണ്ട്.. അതുകൊണ്ടാണ് ആ കുട്ടി തല്ലിയപ്പോൾ ഇടപെടാഞത്.. മ്മ്മ നടക്ക്..”

ഒരു വനിതാ പൊലീസ് അവളോട് പറഞ്ഞു..
കുട്ടികളും മുതിർന്നവരും എല്ലാം അവിടെ കൂടിയിരുന്നു.. അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയും..