കൃഷ്ണപുരം ദേശം 3 [Nelson?] 589

“ഹേയ്…. അങ്ങനെ കരുതി പറഞ്ഞതൊന്നുമല്ല ഞാൻ….. ഇവിടെയുള്ളവർ എല്ലാം നിന്നെ ഇത്രേം കാലം കാത്തിരുന്നവരാ….. അവരോട് നീ എന്തേലും പറഞ്ഞാൽ അവർക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റിയെന്ന് വരില്ല….. നിന്നെ അത്രർക്കും ഇഷ്ട ഇവിടെയുള്ളവർക്ക്….”

“എല്ലാം അച്ചൻ പറഞ്ഞപ്പോലെ ചെയ്തോളം….. അച്ചൻ പോയി കിടക്കാൻ നോക്ക്.. ഉറക്കമൊഴിച്ച് ഇനി അസുഖം ഒന്നും വരുത്തണ്ടാ….”

അതിന് അച്ചൻ ഒന്നു ചിരിച്ച് വീണ്ടും നടന്നു. ഞാൻ ആ നടത്തം നോക്കി അവിടെ നിന്നു.

പാവം മനുഷ്യൻ.. അച്ചൻ ഒരാളോട പോലും ആവശ്യമില്ലാത്തെ ശബ്ദം ഉയർത്തുന്നത് പോലും ഞാൻ ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ല. എനിക്ക് പണ്ട് തൊട്ടെ ഉള്ള ഒരു സംശയമുണ്ട്.. എനിക്ക് ഈ ദേഷ്യവും വാശിയും എവിടെന്നാ കിട്ടിയത് എന്ന്.. എന്റെ അച്ചനും പാവം അമ്മയും പാവം…. ഇനി ദൈവം നേരിട്ട് തന്ന DNA വലതുമാണോ എന്ന് ഞാൻ പലവട്ടം ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട്….

അച്ചൻ സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങിയതും ഞാൻ റൂമിലേക്ക് പ്രേവേശിച്ചു. വിശാലമായ മുറി.. ഒരു മുന്നോ നാലോ പേർക്ക് സുഖമായി കിടക്കാൻ പറ്റിയ ഒരു കട്ടിൽ.. ഒരു മൂലയിൽ അലമാരയും മേശയും.. ഒരു സൈഡിൽ ബാത്ത്റൂം കണ്ടത്തും ഞാൻ ബാഗ് നിലത്ത് വച്ച് കുളിയ്ക്കാൻ കേറി. കുളിമുറിയിൽ എനിക്ക് വേണ്ടി വെച്ചതാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഒരു ടർക്കി കണ്ടു. ഞാൻ കുളി കഴിഞ്ഞ് ടർക്കി എടുത്ത് തോർത്തി പുറത്തിറങ്ങി. ഡ്രെസ് മാറി ബെഡിൽ കിടന്നപ്പോഴും പല കാര്യങ്ങളും ഞാൻ ചിന്തിച്ച് പോയി. അതിൽ അച്ചന്റെയും അമ്മയുടെയും സ്വത്തിന്റെ കാര്യത്തേക്കാളും ഇവിടെന്ന് നാട് വീടാനുള്ള കാരണത്തെക്കാളും എന്റെ മനസ് പിടച്ചുലച്ചത് വേറെ ഒന്നായിരുന്നു.” അമ്യത”.

എനിക്ക് ഇത് വരെ മനസിലാവാത്ത കാര്യങ്ങളിൽ അവൾ ഏറ്റവും മുമ്പിൽ തന്നെയുണ്ട്. നേരിട്ട് പോലും കാണത്ത ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി ഇത്രേം വർഷം കാത്തിരിന്നുവെങ്കിൽ അതിനൊരു അർത്ഥമൊള്ളു.. സത്യമായ പ്രണയം..

“സത്യമായ പ്രണയാമാണെന്ന് നിനക്ക് ഉറപ്പുണ്ടോ”

മനസാക്ഷിയാണ്.. തികച്ചും പ്രതീക്ഷിച്ച ചോദ്യമാണ്..

” ഉറപ്പൊന്നുമില്ല.. എന്നാലും പലതും ചിന്തിക്കുമ്പോൾ..”

” ഇപ്പോ ഒന്നും ആലോച്ചിക്കാത്തെ നീ ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്.. ഇനി നമ്മുക്ക് നേരിട്ട് കണ്ടറിയാം.. സത്യവും അസത്യവും എല്ലാം”

സംഭവം മനസാക്ഷി പലവട്ടം നേരത്തേ പണി തന്നിട്ടുള്ളതാണെങ്കിലും ഇപ്പോ ഇതാ നല്ലത് എന്ന ബോധ്യം വന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചു. യാത്ര ക്ഷീണം കാരണം ഞാൻ എപ്പോയോ ഉറങ്ങി…..