കമ്പത്തെ കല്യാണം (ജ്വാല ) 1301

പിന്നെയും അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു

ലേബർ ഓഫീസർ വരാൻ അദ്ദേഹവും, സമരക്കാരും നടത്തിയ ചർച്ചയിൽ അവർ വഴി ഉപരോധിച്ചു കൊണ്ടുള്ള സമരം  മാറ്റി,

വാഹനങ്ങൾ നീങ്ങി തുടങ്ങി. ബസിലെ എന്റെ സീറ്റിൽ ഞാൻ ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു.

ബസ് മെല്ലെ മുന്നോട്ട് എടുത്തു,

ദൂരെ ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്നാ തേയിലക്കാരി പെൺകുട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ ഒരിക്കൽ കൂടി എന്റെ കണ്ണുമായി കൂട്ടി മുട്ടി, അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി തത്തി കളിക്കുന്നുവോ…

ആ കണ്ണുകളിലെ വശ്യത ആസ്വദിച്ച് തീരും മുൻപേ അകന്നു പോകുന്ന ബസ് ഒരു വളവു തിരിഞ്ഞു, പുലർകാല കോട മഞ്ഞിലിലേക്ക് കയറി…

ഡ്രൈവർ ബസ് കുറച്ചു കൂടി വേഗത്തിൽ ആണ് ഇപ്പോൾ ഓടിക്കുന്നത്, സമയത്തിന് അടുത്ത സ്റ്റോപ്പിൽ എത്താനുള്ള വ്യഗ്രത.
വണ്ടിപ്പെരിയാർ എത്തിയപ്പോഴേക്കും സായിപ്പ് തന്റെ ബാഗും തോളിലിട്ട് ഇറങ്ങാൻ തയ്യാറായി,
ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ നിർത്തി, അന്തരീക്ഷത്തിൽ നല്ല ബീഫ് ഫ്രൈ യുടെ മണം, തൊട്ടടുത്തുള്ള ഹോട്ടലിൽ നിന്നാണ്, ദേശീയ ഭക്ഷണമായ പൊറോട്ട ഒരു ബംഗാളി അടിക്കുന്നുണ്ട് അവന്റെ കൈയുടെ വേഗത കണ്ട് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.

കുമളിയിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ആകെ തളർന്നിരുന്നു, ഇനി കുറച്ചെ കമ്പത്തിലേക്ക് ദൂരമുള്ളൂ.

തമിഴ് നാട്ടിലെ കല്യാണത്തെക്കുറിച്ച് വലിയ ധാരണ ഇല്ല,
“ഏതെങ്കിലും ഒക്കെ ചെല്ലക്കിളി കാണും അണ്ണാ, ”

മനസ്സാക്ഷി ഇരുന്നു പ്രലോഭനം തുടങ്ങി,
ഒരു ചായ കുടിച്ചു കളയാം,

അടുത്തു കണ്ട ചായക്കടയിൽ നിന്ന് ഒരു ചായ പറഞ്ഞു.
ആഹാ… സൂപ്പർ ചായ,

ആസ്വദിച്ച്  കുടിച്ചു കൊണ്ട് കുമളിയുടെ കാഴ്ചകൾ നോക്കി നിൽക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിലാണ് കമ്പം, കമ്പം എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു ബസ് വന്നു നിന്നത്,