കമ്പത്തെ കല്യാണം (ജ്വാല ) 1301

ഞാൻ മെല്ലെ കണ്ണടച്ചു.

മുണ്ടക്കയം, മുണ്ടക്കയം എന്ന് കണ്ടക്ടർ വിളിച്ചു പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടാണ് കണ്ണ് തുറന്നത്.

ഓഹോ.. ഒരൊന്നന്നര ഉറക്കം ആയിരുന്നു, എന്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം പോയത് തൊട്ടടുത്ത സീറ്റിലെ കുട്ടികളിൽ ആയിരുന്നു, അവർ എപ്പോഴേ സ്ഥലം വിട്ടിരുന്നു,

ശ്ശേ… എന്തോ നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രതീതി…

ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്നും വണ്ടി എടുക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് രണ്ട് പേര് കയറി വന്നത്,

വയസായ ഒരപ്പൂപ്പനും, അമ്മൂമ്മയും, അമ്മൂമ്മയ്ക്ക് നല്ല ക്ഷീണം തോന്നുന്നുണ്ട്, അപ്പൂപ്പന്റെ കൈയിൽ തൂങ്ങിയാണ് നടപ്പ്,

എന്റെ എതിർ വശത്തുള്ള സീറ്റിൽ തന്നെ അവർ ഇരുന്നു. അമ്മൂമ്മയുടെ കൈയിലിരുന്ന കുപ്പിയിൽ നിന്ന് അപ്പൂപ്പൻ വെള്ളം കുടിക്കുന്നുണ്ട് അതിനു ശേഷം അമ്മൂമ്മയുടെ വായിലേക്ക് വെള്ളക്കുപ്പി ചരിച്ച് കൊടുത്ത് അവരെ വെള്ളം കുടിപ്പിച്ചിട്ട് വശങ്ങളിലൂടെ ഒഴുകി വന്ന വെള്ളം തന്റെ ചുമലിൽ കിടന്ന തോർത്ത് ഉപയോഗിച്ച് തുടച്ചു കളഞ്ഞു,

എന്നിട്ട് അമ്മൂമ്മയെ തന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർത്ത് ഇരുത്തി എന്തോ പറഞ്ഞു അപ്പോൾ അമ്മൂമ്മയുടെ ചുണ്ടിലൂടെ ഒരു ചിരി ഓടി മറഞ്ഞു,

വയസാം കാലത്തും ഇണക്കുരുവികളെ പോലെ, പ്രണയത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം.

വണ്ടി പിന്നെയും മുന്നോട്ട് നീങ്ങി ഇരു വശങ്ങളിലും തേയില തോട്ടം കാണാൻ തുടങ്ങി, ചില ഭാഗങ്ങളിൽ തൊഴിലാളികളുടെ താമസസ്ഥലങ്ങളും കാണാൻ തുടങ്ങി, പെട്ടന്നാണ് ബസ് ഒരു കുലുക്കത്തോടെ നിന്നത്,

“നാശം ഇവനൊക്കെ ഡാൻസ് കളിക്കാൻ റോഡിനു നടുവിലെ ഉള്ളോ “മുന്നിലെ സീറ്റിലിരുന്ന വയസ്സനായ ഒരാൾ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടാണ് ഞാൻ പുറത്തേക്ക് തല നീട്ടിയത്,

ആഹാ തേയില നുള്ളാൻ പോകുന്ന വേഷത്തിൽ നിൽക്കുന്ന സുന്ദരിയായ പെൺകുട്ടി,
എന്റെ കണ്ണുകളും, അവളുടെ കണ്ണുകളും കൂട്ടി മുട്ടി, അധികം പ്രായം ഒന്നുമില്ല
അവളുടെ ശാലീന സൗന്ദര്യം കണ്ടാൽ പിന്നെ എന്റെ സാറേ ചുറ്റും നടക്കുന്നത് ഓർമയില്ല,

എന്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ ചുടുരക്തം ഊറ്റി കുടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് ഞാൻ മാടമ്പള്ളിയിലെ യഥാർത്ഥ മനോരോഗിയെ കണ്ടത് അത് മറ്റാരുമല്ല,