ഒരു ബാംഗ്ലൂർ വാരാന്ത്യം 3 [Santhosh Nair] 1032

വീടെത്തി. രണ്ടുപേരും ദേഹശുദ്ധി വരുത്തി (ഈ പാവം ഞാൻ താഴത്തെ കുളിമുറിയിൽ തന്നെ പോയി – നിങ്ങളുടെ സംശയം എനിക്ക് മനസ്സിലായി). ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഡ്രസ്സ് മാറ്റി അടുക്കളയിൽ കയറി. ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും ദോശമാവെടുത്തു തണുപ്പുമാറാനായി വെളിയിൽ വെച്ചു – ഒരു അഞ്ചു മിനുട്ടെങ്കിലും വേണം. സാമ്പാറും തോരനും കുറേശ്ശേ ഉണ്ട്. അവൾക്കു പുളിശ്ശേരിയിൽ ആരോ കൂടോത്രം ചെയ്തു കൊടുത്തോ, അപ്പോഴേ കാലിയാക്കിയിരുന്നു. കൊതിച്ചിപ്പാറു, പാവം – ഒത്തിരി സങ്കടപ്പെട്ടല്ലോ. ഉള്ളിലെ ആർദ്രത കൂടിക്കൂടി വരുന്നു. വേണ്ടാ മനസ്സേ കണ്ട്രോൾ – കൺട്രോൾൾൾ. ജയൻ സാർ വീണ്ടും രക്ഷക്കെത്തി.

ബാത്രൂം ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. പെട്ടെന്ന് അമ്മേ അഛാ ചേട്ടാ എന്നൊരു നിലവിളിയും എന്തൊക്കെയോ തട്ടിവീഴുന്ന ശബ്ദവും കേട്ടു, ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി, സംയമനം വീണ്ടെടുത്ത് ബെഡ്‌റൂമിലേക്കോടി. അകത്തുന്നു കുറ്റി ഇട്ടിരിക്കുന്നല്ലോ “വാതിൽ തുറക്കൂ ശ്രീ, എന്തുപറ്റി പെട്ടെന്നാട്ടെ” അവൾ വാതിൽ തുറക്കുന്നില്ല, എനിക്ക് ടെൻഷൻ കൂടി ഞാൻ വീണ്ടും ശക്തിയോടെ വാതിലിൽ മുട്ടി.

— തത്കാലം ഇവിടെ നിര്ത്തുന്നു, ബാക്കി നാളെ (ഇതങ്ങു റബര് ബാൻഡ് പോലെ വലിഞ്ഞു പോകുന്നല്ലോ കൃഷ്ണാ. someone പ്ളീസ് ഹെല്പ് മി