ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 3 [നൗഫു] 4841

“അറിയാം മോനെ.. ഉപ്പാക് എല്ലാം അറിയാം.. എന്റെ കുട്ടിയെ ആരോ ചതിച്ചതാണ്.. നിന്റെ പേര് വെച്ച് ആരോ കളിച്ചു.. പക്ഷെ അത് തെളിയിക്കാൻ നമ്മുടെ കയ്യിൽ ഇപ്പൊ തെളിവൊന്നും ഇല്ല… മോനെ.. ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുകയായി.. 

നാളെ ഉച്ച കയിഞ്ഞ് അവളെയും കൂട്ടി വീട്ടിലേക് വരണം.. ഇനി ഒന്നായി ജീവിക്കേണ്ടവർ ആണ് നിങ്ങൾ… കഴിഞ്ഞത് എല്ലാം മറക്കുക.. എന്റെ മോന് ഏകിയത് അവളാകും എന്ന് കരുതുക.. എല്ലാം നല്ലതിനാകും…”

സമയം ഒരുപാട് കടന്നു പോയിരിക്കുന്നു… ഇന്നത്തെ തിരക്കിനിടയിൽ അതൊന്നും ഓർക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..  ആ ഇരിപ്പ് വീണ്ടും ഞാൻ തുടർന്നു..

വീട്ടിൽ വന്ന അതിഥികൾ ഓരോരുത്തരായി ആഘോഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് മടങ്ങുന്നത് മട്ടുപാവിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട്.. കുറെ ആളുകൾ താഴെ  നിന്ന് തന്നെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു പോകുന്നുണ്ട്.. അവർക്ക് എല്ലാം ഒരു നിറം മങ്ങിയ പുഞ്ചിരി നൽകി ഞാൻ ഇരുന്നു…

❤❤❤

ഇത് വരെ അടങ്ങി ഇരുന്ന വിശപ്പ്  വയറിൽ എരിപിരി ഏറ്റാൻ  തുടങ്ങി.. പക്ഷെ അടിയിലേക് ഇറങ്ങി ചെല്ലാൻ, ആ വീട്ടിൽ നിന്നും എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ അഭിമാനം സമ്മതിക്കുന്നില്ല…

“ഉനൈസ്… നിനക്ക് ഒന്നും വേണ്ടേ.. നാജിയയുടെ ഇത്താത്ത.”   

ഹുസ്ന എന്റെ അരികിലേക് വന്ന് ചോദിച്ചു…

വലതു കയ്യിൽ ആവി പറക്കുന്ന ഒരു ഗ്ലാസ്‌ ചായയും, ഇടതു കയ്യിൽ കുറച്ച് കേക്കും കൊണ്ടായിരുന്നു ഹുസ്ന ഇത്തയുടെ വരവ്..