ഇന്നവൾ വന്നപ്പോൾ കയ്യിൽ കൈകുഞ്ഞ്.
അർജുൻ കുഞ്ഞിനു നേരേ കൈ നീട്ടി. അതു വന്നില്ല.
”രണ്ടുകുട്ടികളാണ് അല്ലെ?” അർജ്ജുൻ ചോദിച്ചു.
”അതെ രണ്ടു കുട്ടികൾ.” അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം ഒന്നു കാണാനുള്ളതായിരുന്നു.
………..
പാർക്കിൽപോകാനുള്ള അർജുൻ്റെ കുറെ ഉത്സാഹം കുറഞ്ഞു തുടങ്ങി. ഒരു നിരാശ അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ തളംകെട്ടുകയായിരുന്നു.
ഒരു തിങ്കളാഴ്ച.
ബൈക്ക് സ്റ്റാൻഡ് തട്ടി ഞാൻ പാർക്കിലെ പടികൾ കയറി .
‘ഈശ്വരാ! തൊട്ടു മുന്നിൽ അവൾ…പിന്നെ അവളെപ്പോലെയിരിക്കുന്ന ഒരു സുന്ദരി കൂടെ. ഞാൻ അന്നു കണ്ട കുട്ടി സുന്ദരിയെ അമ്മേന്നുവിളിച്ചു ഒട്ടി നടക്കുന്നു. കൈക്കുഞ്ഞ് അനുപമയുടെ കയ്യിൽ. അതെ, അനുപമയുടെ ചേച്ചിയാണവർ. അനുപമ പ്രസവിച്ചിട്ടില്ല. അനുപമയുടെ കൂടെ നടന്ന അവർക്ക് , അവളുടെ അതേ മുഖച്ഛായ, സാദ്യശ്യം. ‘
അർജുൻ നടത്തം മതിയാക്കി തിരിഞ്ഞു നടന്നു. പാർക്കിലെ കവാടത്തിനു വെളിയിൽ ഇറങ്ങി. മനസ്സു നിറയെ സന്തോഷം. നഷ്ടപ്പെട്ടതു തിരിയെകിട്ടിയ ഒരു തോന്നൽ. അർജുൻകഫേയിൽ കയറി കോഫി സിപ്പ് ചെയ്തു…
‘’വാട്ട് എ റിലീഫ്! അനു എനിക്കുള്ളതാണ്!’
ഒരാഴ്ച അവൻ പാർക്കിൽ പോയില്ല. പിന്നെ ഒരു ദിവസം അൽപ്പം നേരുത്തെപോയി നടന്നു. അവൻ്റെതായ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു.
അനുപമ നടന്നു വരുന്നുണ്ട്. വന്നപാടെ അവൾ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. അവളുടെ മുഖം വാടിയിട്ടുണ്ട്.
‘കുറച്ചു ദിവസം വന്നില്ലല്ലോ?’ അവൾ ചോദിച്ചു.
‘ഓഫീസിൽ ജോലി കുറച്ചു കൂടുതലായി ഉണ്ടായിരുന്നു. അതു കാരണം വരാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.’ പിന്നെ ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു.
”നിങ്ങൾ മക്കൾ എത്ര പേരാ?” അർജ്ജുൻ പെട്ടന്നു ചോദിച്ചു.
”എനിക്കൊരു ചേച്ചിയുണ്ട്. അത്ര തന്നെ.”
”എന്താ ചേച്ചിയുടെ പേര്?”
”ആൻസി.”
”ആൻസി?!’
”ആൻസി ജോൺ ”
നിമിഷങ്ങൾ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി.
Jeevikuvanel avre pole jeevikanam
അതെ
കൊള്ളാം നന്നായിട്ടുണ്ട് നല്ല സ്റ്റോറി ആയിരുന്നു ഇനിയും എഴുതുക
All the best
Thanks
nannaayittundu, othiri ishtappettu
avasaanam alpam dhruthikootti conclude cheytho ennoru samshayam. 🙂
Thanks