അമ്മേ……
ഒരാര്‍ത്തനാദത്തോടെ….
ശരീരം തളര്‍ന്നു കുഴഞ്ഞു വീണു..
ആരോ മൃദുവായ് നെറ്റിയില്‍ തലോടുന്നുണ്ട്…
ഒരു കുഞ്ഞിളം കൈ എന്‍റെ വിരലുകളില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…ആരും കൊണ്ടു പോവാതിരിക്കാനാവും…
പതിയെ മിഴികള്‍ തുറന്നു ആരുടേയോ മടിയില്‍ തല വെച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു.. ആളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോള്‍
ആ മടിത്തട്ടില്‍ അങ്ങനെ കിടന്നു മരിച്ചു പോയെങ്കിലും ഒരു സങ്കവും ബാക്കിയാവില്ലെന്ന് തോന്നി…
കവിളിലേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ നീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ ആ വിരലുകളാല്‍ തുടച്ചു…അമ്മ ഒരു നിഴല്‍ പോലെ വേച്ചു വേച്ച് അകന്നു പോവുന്നതു കണ്ടു…
മെല്ലെ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ശരീരത്തിന് നല്ല വേദന തോന്നി…
വയ്യെങ്കില്‍ കിടന്നോളൂ ഇത്തിരി നേരം കൂടി…നല്ല സ്നേഹമുള്ള ശബ്ദം …
ആ മാലാഖ കുഞ്ഞും എന്‍റെ അരികില്‍ മെല്ലെ ചേര്‍ന്നു കിടന്നു…
ഞാനവളെ എന്നോട് ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു …ഇവര്‍ക്കെല്ലാം എന്നോടിത്രേം സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നോ….?
പിന്നേയും കരയുകയാ മനസ്സ്…
ഹരിയേട്ടാ….
എന്തിനാ ഇത്രേം സങ്കടപ്പെടുന്നേ..?
വീണയാ…ഒന്നും പറയാനായ് വാക്കുകള്‍ കിട്ടുന്നില്ലാ …എനിക്ക്
ഞാന്‍ അ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
എനിക്കെന്നും നിങ്ങളൊരു ഏട്ടനായിരുന്നു…പഴയതൊന്നും ഓര്‍ക്കേണ്ട ഇനി…
ഇപ്പോള്‍ എനിക്കറിയാം ഹരിയേട്ടന്‍റെ മനസ്സ്…
ആ പഴയ ഓര്‍മ്മകളെല്ലാം കളഞ്ഞ് എഴുന്നേല്‍ക്കണം ഇവിടുന്ന് …
അകത്ത് പോയി കിടന്നോളൂ ക്ഷീണം തോന്നുന്നുവെങ്കില്‍…
അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരാശ്വാസം തോന്നി…
ഇന്നലെ വരേ തനിച്ചായിരുന്നു ഇപ്പോള്‍ ആരൊക്കെയോ ഉണ്ടെന്നൊരു തോന്നല്‍….
മനസ്സിന്‍റെ ഭാരമെല്ലാം പെയ്തൊഴിഞ്ഞതു പോലെ…
ഇനി കളങ്കമില്ലാത്ത മനസ്സോടെ ഞാനൊന്നുറങ്ങട്ടെ ഇത്തിരി നേരം..!
Recent Comments