ഇത് വരെ അവന്റെ നാവിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു വാക് ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ല…
“അതേ.. ആ കട ഇന്ന് മുതൽ എന്റേതും നിന്റേതുമാണ്… ഇനി മുതൽ നീ എന്റെ പാട്ണറാണ്…”
പഹയൻ ശരിക്കും ഇപ്പൊ എന്നെയാണ് ഞെട്ടിച്ചത്..
“നീ എന്താടാ തെണ്ടി പറയുന്നത്.. എനിക്ക് നിന്റെ കടയും, കുടിയുമൊന്നും വേണ്ടാ…”
അവന്റെ ഉള്ളിൽ എന്താണെന്നു അറിയാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു…
“അയ്യോ..!
ആ കടയുടെ പാട്ണർ ഷിപ് ഞാൻ നിനക്ക് വെറുതെ തരാമെന്ന് അല്ല പറഞ്ഞത്.. എനിക്ക് ആ കടയിൽ അറുപതിനായിരം റിയാൽ ചിലവ് ഉണ്ട്.. നീ അതിന്റെ പകുതി മുപ്പത്തിനായിരം റിയാൽ തരണം…
പിന്നെ പെട്ടന്ന് വേണ്ടാ.. നീ പണിയെടുത്തോ ഒരു കുറി വെച്ചോ സാവകാശം തന്നാൽ മതി..
പക്ഷെ ഒരു കണ്ടീഷൻ..?”
“പഹയൻ വീണ്ടും വീണ്ടും എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു ഞെട്ടിച്ചു ഇല്ലാതെ ആകുകയാണ്..
എന്തേലും ഒന്ന് ആവണമെന്ന് കൊതിക്കാനും ഒരു വരുമാനം വേണമെന്ന് ചിന്തിക്കാനും തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചു കാലമായി..
എന്നും ഈ രണ്ടായിരം റിയാലിന് പണി എടുത്താൽ എന്റെ കടം പെട്ടെന്നൊന്നും തീരില്ലന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു..
ജീവിതം ഇങ്ങനെ ഒഴുക്ക് വെള്ളത്തിൽ നീന്തുന്നത് പോലെ നീന്താം.. ഏതേലും കരക്ക് അടുത്താൽ അടുത്തെന്ന് പറയാം ”
ഇതിന്റെ ബാക്കി എവിടെ ബ്രോ
നിങ്ങളുടെ ഒരു കഥ വായിച്ചു എന്റെ കിളി പറന്നു പോയിരുന്നു. ‘ജിന്നും മാലാഖയും’. ഇസ്ലാമിന്റെ ആത്മീയത എന്ന കിടിലൻ തീമും അതിനേക്കാൾ കിടിലൻ എഴുത്തും. അത് മുഴുവനാക്കാതെയാണ് നിങ്ങൾ ട്രാജഡി പൈങ്കിളി തീമിലേക്ക് ട്രാക്ക് മാറ്റിയത്. ഇത് മോശമാണെന്നല്ല, ഇത്രയും റേഞ്ച് ഉള്ള എഴുത്തുകാരൻ അതെല്ലാം വിട്ട് പൈങ്കിളി ട്രാക്ക് മാത്രം ( Note: മാത്രം) പിടിക്കുന്നതിലുള്ള വിഷമം പറഞ്ഞെന്നു മാത്രം. ഒരു മാതിരി, മമ്മൂട്ടിയൊക്കെ വന്നു സാദാ ഷോർട്ട് ഫിലിമിൽ അഭിനയിക്കുന്ന പോലെ.
ആ കഥ വീണ്ടും എഴുതാണേൽ ഒറ്റക് തന്നെ ഇരിക്കേണ്ടി വരും.. ഒറ്റക് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഒരു റൂമിൽ ഞാൻ മാത്രം.. അങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യം വന്നപ്പോൾ ആയിരുന്നു ആ കഥ എഴുതിയത്.. പക്ഷെ അന്ന് അത് സപ്പോർട്ട് ചെയ്യാൻ വളരെ കുറച്ചു പേരെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
താങ്കളെ പോലുള്ള സുഹൃത്തുക്കളുടെ വാക്കുകൾ കണ്ടാൽ അത് വീണ്ടും എഴുതി തുടങ്ങിയാലോ എന്നുണ്ട് ☺️☺️☺️
പിന്നെ ഇതൊരിക്കലും ഒരു പൈങ്കിളി കഥ അല്ല.. എനിക്കറിയുന്ന ഒരാളുടെ ജീവിതം. ഞാൻ എന്നെ കൂട്ടി പറയുന്നു എന്ന് മാത്രം..
സോറി, തുടക്കം കണ്ടപ്പോൾ പൈങ്കിളിയായി തോന്നി അതുകൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്. ജിന്നും മാലാഖയും പോലുള്ള കഥകൾക്ക് അധികം സപ്പോർട്ട് പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട. കാരണം, അതിൻറെ റേഞ്ച് എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലാകണമെന്നില്ല. മറ്റു ചില കാരണങ്ങളുമുണ്ട്. എവിടെ വെച്ചും എഴുതാവുന്ന ഒരുപാട് കഥകൾ എഴുതുന്നതിനേക്കാൾ എത്രയോ നല്ലതാണ് ഒരു മികച്ച കഥ എഴുതുന്നത്. കഥയായാലും സപ്പോർട്ടേഴ്സ് ആയാലും എണ്ണത്തിൽ അല്ല കാര്യം. ഒരു പ്രവാസിയായ താങ്കളുടെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും പരിമിതികളും അറിയാതെയല്ല ഞാനെന്ന വായനക്കാരന്റെ പരിഭവം പറഞ്ഞു എന്നു മാത്രം.
ജിന്നും മാലാഖയും വീണ്ടും എഴുതാൻ തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കിൽ എത്രയും പെട്ടെന്ന് അത് എഴുതണം വേണമെങ്കിൽ കാലു പിടിക്കാം. വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല താങ്കളിലെ എഴുത്തുകാരനെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ഒന്നായിരിക്കും ആ കഥ. ഒരു റൂമിൽ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന് മനസ്സിനെ പ്രത്യേക രീതിയിൽ എത്തിച്ചു ആ അനുഭൂതിയിൽ വേണം ഇതെഴുതാൻ എന്നറിയാം, അതിന് പരിമിതികൾ ഉണ്ടെന്നും. പക്ഷെ അതിനു പിന്നിലെ ഭാവന, സ്ട്രെസ്സ്, കമ്മിറ്റ്മെൻറ് എന്നിവ മനസ്സിലാകുന്നത് കൊണ്ട് വീണ്ടും പറയുന്നു അത് താങ്കളുടെ മാസ്റ്റർ പീസ് ആയിരിക്കും.
എഡോ പഹയാ താൻ മൊത്തം കമ്പൂഷൻ ആക്കിയല്ലോ…. ???
☺️☺️☺️ സെറ്റ് ആകാം ബ്രോ
???
??
???..