അപൂർവരാഗം I [രാഗേന്ദു] 698

മനസിൽ ഭയവും ദേഷ്യവും ഒരുമിച്ചു വന്നു..

കൊല്ലാൻ വന്നിട്ട് സ്വയം പെട്ട അവസ്ഥ..ഛേ!!

ഞാൻ കൈ എന്റെ സർവ ബലം ഉപയോഗിച്ചു വലിച്ചു. കൈ വേദനിച്ചു എന്നല്ലാതെ കൂടുതൽ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല..

“എനിക്ക് അറിയാം ഇതിന്റെ ഒക്കെ പിന്നിൽ നി ആണെന്ന്.. ധൈര്യം ഉണ്ടേൽ മുൻപിൽ വാടി..
നി ഇവിടെ എവിടെയോ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം..ഞാൻ പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാൻ വന്നേ അല്ല സമാധാനത്തോടെ സംസാരിച്ചു തിരിച്ചു പോകാനാണ് വന്നത്.. മര്യാദക്ക് എന്നെ അഴിച്ചു വിട്ടോ. ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് എനിക്ക് പോലും നിശ്ചയം ഉണ്ടാവില്ല.. ഡി അഴിച്ചു വിടാൻ..”

ഞാൻ അലറി വിളിച്ചു പക്ഷെ ഒരു പ്രതികരണവും ഉണ്ടായില്ല. ഇത്രേം വലിയ വീട്ടിൽ ആര് എന്ത് കേൾക്കാനാണ്.. ഇനി വിളിച്ചു കൂവിയിട്ട് ഒരു പ്രയോജനവും ഇല്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി..ഞാൻ മുകളിൽ സിലിംഗ് നോക്കി കിടന്നു ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും സാധിക്കാതെ .

“ഇതിനുമാത്രം എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാണ് ദൈവമേ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇങ്ങനെ സംഭവികുന്നത്..”

മനസ് ആകെ അസ്വസ്ഥം..എന്റെ അവസ്ഥ ഓർത്ത് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒരുമിച്ചു തോന്നി..
കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടഞ്ഞു.. അതിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ രണ്ട് വശങ്ങളിൽ കൂടി ഒഴുകി മുടി ഇഴകളിലേക്ക് ഓടി ഒളിച്ചു..

ശ്വാസം ഒന്ന് ആഞ്ഞു വലിച്ചു..

മനസിൽ ഓർമകൾ കുമിഞ്ഞു കൂടി..
എന്റെ ഓർമകൾ കുറച്ചു വർഷം പിന്നിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു

*****

ബാംഗ്ലൂർ..

“യു ആർ അപ്പോയിന്റഡ്.. കോൺഗ്രാറ്റ്‌സ്..”

എച്ആർ മാനേജർ സുകന്യ നേരിയൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല..

“റിയലി..!?”

ഞാൻ അവിശ്വസനീയതോടെ ചോദിച്ചു..