അഥർവ്വം 8 [ചാണക്യൻ] 142

“അതെന്തേലും ആവട്ടെ.. ചേട്ടൻ ഇത് പിടിക്ക്”

ദേവൻ ബലമായി അയാളുടെ കയ്യിൽ പൈസ വച്ചു കൊടുത്തു. അതിനു ശേഷം അവൻ ബുള്ളറ്റ് മുന്പോട്ടെക്ക് എടുത്തു. അവൻ ആർത്ത നാദത്തോടെ ഭൂമിയെ പ്രകമ്പിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

“ഇത്തവണ ഭൂമി പൂജയ്ക്ക് ദേവൻ അങ്ങുന്നിനാണല്ലേ ദേവിയുടെ അരുളിപ്പാട് കിട്ടിയേ ? ”

പെട്ടിക്കടയിലെ മുറുക്കാൻ ചെല്ലത്തിലേക്ക് കൈ ഇട്ടുകൊണ്ട് ഒരാൾ ചോദിച്ചു.

“അതേ.. ദേവൻ അങ്ങുന്നിനെയാ ദേവി തിരഞ്ഞെടുത്തെ.. ഇത്തവണ ആ തിരുവമ്പാടിക്കാരെയും കുന്താളപുരക്കാരെയും നമുക്ക് മുൻപിൽ അടിയറവ് പറയിപ്പിക്കണം.”

ഖദർ മുണ്ടും ഷർട്ടും അണിഞ്ഞ ഒരാൾ തന്മയത്വത്തോടെ പറഞ്ഞു.അവിടെ കൂടിയ എല്ലാ നാട്ടുകാരിലും വല്ലാത്തൊരു പ്രതികാര ദാഹം അരിച്ചു കയറി.
എന്തിനോ വേണ്ടി അവർ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരുന്നു. വരാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചയിൽ അവർ വ്യാപൃതരായി.

ബുള്ളറ്റിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും മാലതി മനയുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു.ദേവൻ ബുള്ളറ്റ് ഒതുക്കി വച്ചു തിരിഞ്ഞതും മാലതി ഓടി വന്നു അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.
ദേവൻ സന്തോഷത്തോടെ അവളെ മുറുകെ പുണർന്നു.

“ദേവേട്ടാ എന്റെ നാരങ്ങ മിട്ടായി താ ”

കൊഞ്ചലോടെ മാലതി ദേവനെ ചുറ്റിപിടിച്ചു. ദേവൻ ചിരിയോടെ പാന്റ്സിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും മിട്ടായിയുടെ പൊതിയെടുത്ത് അവൾക്ക് നേരെ കാണിച്ചു.

“ഇതാ മാതുകുട്ടി ”

അതു കണ്ടതും മാലതിയുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. അവൾ സന്തോഷത്തോടെ തുള്ളി ചാടിക്കൊണ്ട് അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും പൊതി തട്ടിപറിച്ചെടുത്തു.

“എന്റെ ചക്കരയേട്ടൻ ഉമ്മാ ”

ദേവന്റെ കവിളിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് മിട്ടായി പൊതി നെഞ്ചോട് ചേർത്തു മാലതി അകത്തളത്തിലേക്ക് ഓടി. ഈ സമയം ശങ്കരൻ പൂമുഖത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു.

“ദേവാ നിന്റെ തിരക്ക് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞോ? ”

“കഴിഞ്ഞു അച്ഛാ ”

“എങ്കിൽ ഇന്നാ താക്കോൽ.. നമുക്ക് അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാം. എല്ലാവരും നമ്മളെ അവിടെ കാത്തിരിപ്പുണ്ടാകും .”
ശങ്കരൻ പോകാനുള്ള ധൃതിയിൽ ജീപ്പിനു സമീപം നടന്നു.