ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 10 3312

പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ കമ്മലിനെ പിൻവശം തിരിച്ചുകൊണ്ട് ഊരിയെടുക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അയാൾ പെട്ടെന്നു കൈയുയർത്തി വിലക്കി.

“വേണ്ട…. വേണ്ട ….ഇപ്പോഴൊന്നും അതൊന്നും അഴിച്ചെടുക്കേണ്ട…..
നാളെ ബാങ്കിൽ പോയശേഷം അവരെന്താണു പറയുന്നതെന്നു അറിഞ്ഞശേഷം അതിന് അനുസരിച്ച് നമുക്ക് കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാം …..
പോരെ …..!

സംശയത്തോടെ അയാളെയൊന്നു നോക്കിയശേഷം അവൾ സമ്മതഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി

അതൊക്കെ പോട്ടെ……
ഇതൊക്കെ വിറ്റുകഴിഞ്ഞാൽ മായക്ക് വേറെ സ്വർണം ഉണ്ടോ …..”

അവളുടെ മുഖത്തേക്കുതന്നെ ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ടാണ് അയാൾ ചോദിച്ചത്.

” എനിക്കു പണ്ടേ ഈ ഒരു മാലയും കമ്മലും മാലയും മാത്രമേയുള്ളൂ ……
ഇതുരണ്ടും എന്റെ മുത്തശ്ശൻ വാങ്ങിതന്നതാണ്…..
കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോൾ അനിയേട്ടൻ മൂന്നു പവനാണെന്നു തോന്നുന്നു ഒരു താലിയും ചെറിയൊരു മോതിരവും ഇട്ടു തന്നിരുന്നു …..
പിന്നെ എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വരുമ്പോഴൊക്കെ അനിയേട്ടൻ അതു തിരിച്ചുവാങ്ങി പണയം വയ്ക്കും…..
ആദ്യമൊക്കെ അതിലെനിക്ക് ഭയങ്കര സങ്കടമായിരുന്നു…..

“മോളെ ആവശ്യത്തിന് വിൽക്കാനും പണയം വെക്കാനുമുള്ള ഒരു നിക്ഷേപമാണ് സ്വർണം അല്ലാതെ ആഡംബരമോ അലങ്കാരമോ അല്ലന്ന്…..”
അതുകാണുമ്പോൾ അനിയേട്ടൻ പറയും.
” താലിയല്ലേ പണയം വെയ്ക്കുന്നത് മോശമല്ലേ എന്നൊക്കെ ,ഞാൻ പറയുമ്പോൾ ….
” ഈ അമ്പതിനായിരം രൂപയുടെ ഒരു തുണ്ട് സ്വർണത്തിലാണോ നീയും ഞാനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കിടക്കുന്നതെന്ന് …” തിരിച്ചുചോദിക്കും.കുറേ ആലോചിച്ചപ്പോൾ ശീലമായതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല എനിക്കും അതു ശരിയാണെന്ന് തോന്നി തുടങ്ങി……
അതുകൊണ്ട് ചോദിക്കുമ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ അഴിച്ചുകൊടുക്കും രണ്ടാഴ്ചയോ രണ്ടുമാസമോ കൂടുമ്പോൾ അതേപോലെ തിരിച്ചെടുത്തു തരികയും ചെയ്യും…..
പക്ഷേ മുത്തശ്ശൻ വാങ്ങിത്തന്ന ഈ മാലയ്ക്കോ കമ്മലിനോവേണ്ടി് ഒരിക്കലും അനിയേട്ടൻ ചോദിച്ചിട്ടില്ല കെട്ടോ……

മേശയുടെ വക്കിൽ നഖങ്ങൾ കൊണ്ട് കോറി വരച്ചുകൊണ്ടു അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അനിയേട്ടനെ ഓർത്തതുകൊണ്ടാകണം വീണ്ടും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് കണ്ടു .