വില്ലൻ 5 [Villan] 722

“പാവം ചെക്കൻ…ഒരു താങ്ക്സ് പറയാർന്നു…”…ഷാഹി പറഞ്ഞു…

“ഇനി ഇപ്പൊ അത് പറഞ്ഞോ…നല്ല സുന്ദരകുട്ടപ്പനായിരുന്നു…കമ്പനി ആവാനുള്ള നല്ലൊരു അവസരമാണ് കളഞ്ഞത്…”…അനു രസത്തിൽ അവളോട് പറഞ്ഞു…

“അയ്യാ…അച്ചായത്തിയുടെ ഒരു പൂതി…”..ഷാഹി കളിയാക്കി പറഞ്ഞു..അത് കേട്ട് അവർ മൂന്നുപേരും ചിരിച്ചു…പക്ഷെ ഷാഹിയുടെ മനസ്സ് സമർ കീഴടക്കികഴിഞ്ഞിരുന്നു…അവൾ അവനെ കുറിച്ച് തന്നെ ചിന്തിച്ചിരുന്നു…ഒരു നന്ദി പറയാമായിരുന്നു…അവളുടെ കുറുമ്പ് അവൾക്ക് തന്നെ വിനയായത് ഓർത്ത് അവൾ പലതവണ തലയിൽ അടിച്ചു…ഷാഹിക് മാത്രമല്ല അനുവും ഗായത്രിയും അവന്റെ സൗന്ദര്യത്തിൽ മയങ്ങിയിരുന്നു…

അന്ന് ക്ലാസ്സിൽ ശ്രദ്ധിച്ചതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഷാഹി ആലോചിച്ചത് അവനെ കുറിച്ചാണ്…ഒരു മാപ്പ് എങ്കിലും പറയണം എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി…അതുകൊണ്ട് തന്നെ കോളേജ് വിട്ടപ്പോൾ പോകുന്ന വഴിക്ക് ഒക്കെ അവനെ നോക്കി പക്ഷെ കണ്ടുകിട്ടിയില്ല…അവൾ നിരാശയോടെ വീട്ടിലെത്തി…അവൾ ചായ ഉണ്ടാക്കി കുടിച്ചു…അതിനുശേഷം അവൾ വീട്ടിലെ പണികളിൽ മുഴുകി…പെട്ടെന്ന് ആരോ കതകിൽ മുട്ടുന്നത് അവൾ കേട്ടു… അവൾ അവിടേക്ക് ചെന്നു…കതക് തുറന്നു പക്ഷെ പുറത്ത് ആരും ഇല്ലായിരുന്നു…അവൾ ഒന്നുകൂടി നോക്കിയശേഷം വാതിൽ അടച്ചു അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു…തനിക്ക് തോന്നിയതാകും എന്ന് അവൾ കരുതി…പെട്ടെന്ന്…പിന്നെയും കതകിൽ മുട്ടുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു..അവളിൽ പേടി വരാൻ തുടങ്ങി…അവൾ ചെന്ന് പിന്നെയും കതക് തുറന്ന് നോക്കി…അവൾ ആരെയും കണ്ടില്ല…അവൾ ഒന്നുകൂടെ നോക്കി…അവൾക്ക് ആരെയും കാണാൻ സാധിച്ചില്ല…അവൾ പിന്നെയും വാതിൽ അടക്കാൻ നോക്കിയപ്പോ പെട്ടെന്ന് ഒരു കാൽ അതിനു നടുവിൽ വന്നു നിന്നു…അവൾ അതുകണ്ട് മുകളിലേക്ക് നോക്കി…അപ്പോളുണ്ട് താൻ രാവിലെ ചീത്ത വിളിച്ചവൻ(സമർ) തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു…ഷാഹി ചെറുതായി ഭയന്നു…

“ഓഹോ…അപ്പോ ഇതാണോ നിന്റെ വീട്…”…കതകുതുറന്ന് അകത്തുകയറിയിട്ട് സമർ ചോദിച്ചു…ഷാഹി പേടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് മാറി…

“അതെ..”..ഷാഹി മറുപടി നൽകി…

“രാവിലെ ഏതൊക്കെയോ മാമനേം മച്ചാനേം കുറിച്ച് മോൾ പറഞ്ഞില്ലാർന്നോ… അവരെയൊന്ന് വിളിച്ചെ…”..സമർ പറഞ്ഞു…

“അവർ…അവർ..പുറത്തു പോയെക്കുവാ..”..ഷാഹി വിക്കിക്കൊണ്ട് മറുപടി നൽകി…

“അപ്പൊ മോൾ ഇപ്പൊ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാണോ…”…വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തോടെ സമർ ചോദിച്ചു…ഷാഹി അത് കണ്ടു പേടിച്ചു അതെയെന്ന് തലയാട്ടി…