“മുഖത്തുനോക്കി നുണ പറയുന്നോ….”…സമർ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു…ലളിതയും ലോകത്തോട് വിടപറഞ്ഞു… 

സമർ കത്തിയും കയ്യിൽ പിടിച്ചു വാതിൽക്കലേക്ക് നടന്നു…ഒരു അസുരചിരിയുമായി….☠️☠️☠️☠️☠️

◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆

 

“ഞാൻ അവനെ കണ്ടു…!”…അജയൻ ഭയപ്പാടോടും ഭീതിയും നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ അവരോട് പറഞ്ഞു…അവർ..മൂന്നുപേർ..മൂന്നുപേരും വ്യത്യസ്ത വയസ്സുള്ളവർ…ഒരുവൻ 21 ആണെങ്കിൽ മറ്റൊരുവൻ 32 അടുത്തവൻ 40…ഈ വ്യത്യാസം അവരുടെ ചിന്തകളിലും വാക്കുകളിലും പ്രവർത്തിയിലും കാണും…കാരണം ഏറ്റവും വലിയ സമ്പത്ത്…അനുഭവം…അത് മൂന്ന് പേർക്കും വ്യത്യസ്തമാണ്…തല്ക്കാലം നമുക്ക് അവരെ ഒന്നാമൻ രണ്ടാമൻ മൂന്നാമൻ എന്ന് സംബോധന ചെയ്യാം…ചെറിയ വയസ്സുള്ളവൻ ഒന്ന്..ചെറുതിൽ നിന്ന് വലിയതിലേക്ക് എന്ന ക്രമത്തിൽ…

 

“ആരെ…”..ഒന്നാമൻ ചോദിച്ചു…

 

“അവനെ….ആ ചെകുത്താന്റെ സന്തതിയെ…”…ആ വാക്കുകൾ ഓരോന്നും അജയൻ പറഞ്ഞത് വളരെ സമയം എടുത്താണ്…അത് ഒന്ന് പറയാനുള്ള അവന്റെ ഭയം അതിൽ നിന്ന് തന്നെ നമുക്ക് മനസിലാക്കാം അവൻ അവനെ എത്രത്തോളം ഭയക്കുന്നുണ്ട് എന്ന്…

 

“ആര്…”…ഒന്നാമൻ ദേഷ്യത്തോടെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു…

 

അജയൻ ഉത്തരം പറയാൻ ആവാതെ കുഴങ്ങി…ഭയം…അത് നമ്മുടെ വാക്കുകളെപോലും നിർത്തിക്കും…ശ്വാസം വിടാൻ പോലും മറക്കും…ധൈര്യം എന്ന വാക്കിന്റെ അർഥം വേറെ പലതും ആവും…

 

അജയൻ നിസ്സഹായനായി മൂന്നാമനെ നോക്കി…മൂന്നാമന് ആരാണെന്ന് മനസ്സിലായി.. അവനോ എന്ന് മുഖത്തിന്റെ ഭാവങ്ങളിലൂടെ മൂന്നാമൻ അജയനോട് ചോദിച്ചു…അജയൻ അതെ എന്ന് തലയാട്ടി…അജയന്റെ മുഖത്തെ ഭീതിയുടെ കുറച്ചു മൂന്നാമനിലേക്കും കാര്യം മനസ്സിലാക്കിയ രണ്ടാമനിലേക്കും പടർന്നു…നിശബ്ദത…

 

“ആരാണത്…”…കാര്യം മനസ്സിലാവാത്ത ദേഷ്യത്തോടെ ഒന്നാമൻ ചോദിച്ചു…