ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 36 3467

ചുണ്ടുകൾകൊണ്ടും വാക്കുകൾകൊണ്ടും തന്റെ മനസ്സിന്റെ ഊഷ്മാവിനെ കൂട്ടുകയും കുറക്കുകയും ചെയ്യുവാൻ കഴിവുള്ളൊരു പെണ്ണിനെയാണ്……!
ഇവൾക്കല്ലാതെ വേറെ ആർക്കാണ് അതിനു സാധിക്കുക …. !

പക്ഷേ ……
അതെനിക്കു മാത്രം തോന്നിയാൽ പോരല്ലോ…. അവൾക്കും തോന്നേണ്ടേ……!

എല്ലാം വാങ്ങുവാൻ പക്ഷേ ഒരാളുടെ സ്നേഹവും മനസ്സും വിലകൊടുത്തു വാങ്ങാൻ സാധിക്കില്ലെന്നും അവൾതന്നെ എത്രയെത്ര തവണ തന്നെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു…..!
പിന്നെങ്ങനെ …..!
പിന്നെങ്ങനെയാണ് ഇനിയും ഞാൻ…..!

സാരിത്തുമ്പുയർത്തി കണ്ണുകൾ തുടയ്ക്കുന്ന അവളുടെ മുഖത്തുനിന്നും മിഴികൾ പറിച്ചുമാറ്റാതെ കണ്ണാടിയിലൂടെ നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് അയാളാലോചിച്ചത്.

കാർ മുന്നോട്ടു നീങ്ങുന്നതനുസരിച്ച് മനസ്സിലൂടെയും കടന്നുപോയ പലവിധ ചിന്തകളുടെയും വികാരങ്ങളുടെയും വേലിയേറ്റത്തിലും വേലിയിറക്കത്തിലും പെട്ടുകൊണ്ടു മനസ് ആടിയുലയുന്നതിനിടയിലാണ് പോക്കറ്റിൽ നിന്നും സൈലന്റ് മോഡിലായിരുന്ന മൊബൈൽ ചിലയ്ക്കുന്നതറിഞ്ഞത്.

സാരിയുടെ തുമ്പുചുരുട്ടിക്കൊണ്ടു തലകുനിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്ന അവളുടെ മുഖത്തേക്കു പാളിനോക്കിയശേഷമാണ് കീശയിൽ നിന്നും ഫോണെടുത്തു നോക്കിയത്.

ഡിസ്പ്ലേയിൽ അങ്കിളിനെ പേര് കണ്ടതോടെ നിരാശയോടൊപ്പം ദേഷ്യവും വന്നു …..
പാവം …….
താൻ പറഞ്ഞിരുന്ന വാക്കുകൾ വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് മാലയും ബൊക്കയുമൊക്കെയായി അർദ്ധനാരീശ്വര ക്ഷേത്രത്തിനുമുന്നിൽ ഇപ്പോഴും സന്തോഷത്തോടെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും…..!

അങ്കിളിനോടും കൂട്ടുകാരോടും ഇനിയെന്താണ് സമാധാനം പറയുകയെന്നോർത്തപ്പോൾ അയാൾക്ക് തല പുകയുന്നതുപോലെ തോന്നി….!

എന്താണ് മറുപടി പറയേണ്ടതെന്ന് ആലോചിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഫോണിന്റെ കുലുക്കം അവസാനിച്ചപ്പോൾ ആശ്വാസമായി…..!
ഫോൺ വീണ്ടും പോക്കറ്റിലിട്ടതേയുള്ളൂ…..!
വീണ്ടും ആരോ വിളിച്ചുതുടങ്ങി …..!
അങ്കിൾ തന്നെയായിരിക്കുമെന്നു മനസിൽ കരുതിയാണ് ഫോണെടുക്കുവാനായി പോക്കറ്റിൽ കയ്യിട്ടത് …..!