ഓണക്കല്യാണം [ആദിദേവ്] 227

“ആഹാ! മോളെണീറ്റോ? കൊറച്ചുകൂടൊറങ്ങിക്കൂടാരുന്നോ മോളെ… ഇവിടതിനൊന്നും നിന്നെ ആരും ഒന്നും പറയില്ല. ആ രാജി തന്നെ എണീക്കുന്നത് ഏഴുമണി കഴിഞ്ഞാ.. പിന്നെ ഇവിടെനിക്ക് ചെയ്യാവുന്ന പണികളേ ഉള്ളൂ..”

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.

വീട്ടിലും ഞാനീ സമയത്താ എണീറ്റോണ്ടിരുന്നത്. പിന്നെ എനിക്കിതൊന്നും ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടല്ലമ്മേ… ഇന്ന് തിരുവോണമല്ലേ, അപ്പൊ എന്തായാലും സഹായിക്കാൻ ഞാനും ഉണ്ട്. ഇപ്പൊ ചായ ഇടാമേ..”

“ആഹ് മോളെങ്കി ചായയിട്ട് അവനും അച്ഛനും കൊണ്ടുകൊടുക്ക്. ആ പെണ്ണ് എണീറ്റുവരട്ടെ. എന്നിട്ട് കൊടുക്കാം.”

ഞാനങ്ങനെ ചായയൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി. ആദ്യം അച്ഛനാണ് കൊടുത്തത്. പുള്ളി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ കൈയിൽനിന്ന് ചായ വാങ്ങി.

ആഹാ..മോളാണോ ഇന്ന് ചായ ഇട്ടത്? അടിപൊളി ആയിട്ടുണ്ട്. അവൾടെ വാട്ട ചായ കുടിച്ചു മടുത്തിരിക്കുവാരുന്നു. എന്തായാലും ഒരു ചെയ്ഞ്ച് ആയി..”

പുള്ളി ഇത് പറഞ്ഞതും അമ്മ സ്പോട്ടിലെത്തി.

“മോളെ നീ ഇങ്ങേരു പറയുന്നതൊന്നും വിശ്വസിക്കല്ലേ.. ദേ മനുഷ്യാ, ഇനി ഇങ്ങ് വാ രാധൂന്നും വിളിച്ചോണ്ടെന്റെ പിന്നാലെ!”

അപ്പോഴേക്കും അച്ഛൻ നൈസായിട്ട് അമ്മയെ സോപ്പിടാൻ നോക്കി.

“അയ്യോ! രാധു ഞാൻ മോളോടൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ… നിന്റെ ചായയും സൂപ്പറാ…”

“ഉവ്വ ഉവ്വേ…എപ്പോഴും ഇതുതന്നെ പറയണം.”

അവർ രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു. അവരുടെ ചിരിയിൽ ഞാനും പങ്കുചേർന്നു. ശേഷം ഏട്ടനുള്ള ചായയുമായി ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോയി. റൂമിലെത്തി നോക്കിയപ്പോ എട്ടനിപ്പഴും നല്ല ഉറക്കമാണ്. ഞാൻ മെല്ലെ തട്ടിവിളിച്ചുനോക്കി. ഏഹേ.. ഒന്നു മൂളിയിട്ട് വീണ്ടും ചരിഞ്ഞുകിടന്ന് ഉറക്കം തുടങ്ങി. ആഹാ! അങ്ങനെ വിട്ടാ ശരിയാവില്ലല്ലോ.. കാണിച്ചുതരാം.. ഞാൻ ചായ ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്തുവച്ച് രാജീവേട്ടനെ കുലുക്കി വിളിച്ചു.

“ഏട്ടാ…ദേ എണീറ്റേ…”

പെട്ടെന്ന് എന്നെ ഏട്ടൻ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി പുള്ളിയുടെ മേലേക്കിട്ടു. ഞങ്ങൾ രണ്ടും ആ കട്ടിലിൽ കിടന്നുരുണ്ടു.