ഓണക്കല്യാണം [ആദിദേവ്] 227

“ദേ മനുഷ്യാ…എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കരുത്…. ഞാൻ വീണ്ടും പ്രെഗ്നന്റായി…”

ഉള്ളിൽ പെരുത്ത സന്തോഷമായിരുന്നെങ്കിലും ഞാനത് പുറത്തുകാണിച്ചില്ല..

“ശോ! കഷ്ടമായല്ലോ….ഇനി എന്താ ചെയ്യാ…?”

“ദേ! കൂടുതൽ അഭിനയിക്കല്ലേ…. നിങ്ങൾക്ക് നല്ല സന്തോഷമാണെന്ന് എനിക്കറിയാം? ഈശ്വരാ ഞാനിനി നാട്ടുകാരുടെ മുഖത്തെങ്ങനെ നോക്കും.. ഇതും മൂന്നു പിള്ളേരാണെങ്കിൽ തീർന്നു?”

അവളെന്നെ കയ്യോടെ പിടിച്ചു.??

“നാട്ടുകാരോട് പോവാൻ പറ കിച്ചൂസ്സേ… നിനക്ക് ഞാനില്ലേ…”

ഞാനവളെ വലിച്ച് എന്നിലേക്കിട്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

***

സ്നേഹിച്ചും തല്ലുകൂടിയും ഇണങ്ങിയും പിണങ്ങിയും കളകളം ഒഴുകുന്ന നദി പോലെ രാജീവിന്റെ കിച്ചുവും കിച്ചുവിന്റെ രാജീവുമായി ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോയി…

ശുഭം

©ആദിദേവ്‌

അപ്പോ എല്ലാവരുടെയും അഭിപ്രായങ്ങൾ  പോരട്ടെ …കാത്തിരിക്കുന്നു . നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങളാണ് എന്നെപ്പോലുള്ള തുടക്കക്കാർക്ക് വീണ്ടും എഴുതാൻ ഊർജം പകരുന്നത്. അടുത്തൊരു കഥയുമായി കാണുംവരേയ്ക്കും നമോവാകം … ???