എന്ന് പറഞ്ഞ് കരയുന്ന കണ്ണനെ കാണുമ്പോൾ ജാനകിക്ക് സങ്കടം തോന്നിയെങ്കിലും മനപൂർവ്വം
അത് അവഗണിച്ചു.ഇന്ന് വൈകിട്ട് പണി കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ കണ്ണനിൽ കണ്ട മാറ്റം അവളെ ഞെട്ടിച്ചു.
അവൻ മദ്യപിച്ചിരിക്കുന്നു. കണ്ടപ്പോൾ സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.ഇത് എവിടുന്ന് കിട്ടി
എന്ന ചോദ്യത്തിനുത്തരം പറയാതെ വെറുതെ ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ സങ്കവും ദേഷ്യവും ഒരു പോലെ വന്നു.
പതിവ് അത്താഴ സമയമായിട്ടും കഞ്ഞി കൊടുക്കാത്തതിന് അവൻ ദേഷ്യം പിടിച്ചപ്പോഴാണ് വിളമ്പി കൊടുത്തത്. ജാനകി അന്നു രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ചില്ല.
തിമിർത്തു പെയ്യുന്ന മഴക്ക് കാതോർത്ത് കിടന്ന ജാനകി വേഗം ഉറങ്ങി പോയി. പകലത്തെ
അദ്ധ്വാനവും അതിന് കാരണമായി. രാത്രിയിൽ എപ്പോഴോ ശരീരത്തിലൂടെ കൈയ്യിഴഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവൾ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നുണർന്നത്. ഇരുട്ടിൽ ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.
മുഖത്ത് മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധമടിച്ചപ്പോൾ ജാനകി ഒരു ഞെട്ടലോടെ വിളിച്ചു ”കണ്ണാ….”
തള്ളിമാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ ബലമായി തന്നിലേക്ക് അമരാൻ തുടങ്ങുന്നത് ജാനകി അറിഞ്ഞു. അവൾ
വീണ്ടും ബലമായി അവനെ എതിർത്തു.
പെട്ടന്നുള്ള തള്ളലിൽ ജാനകിയുടെ തല ഭിത്തിയിലിടിച്ചു. പിന്നെ അബോധത്തിന്റെ ആഴപരപ്പിലേക്കവർ ആണ്ടു പോയി….!!
തനിക്കു മുന്നിലിരുന്നു കരയുന്ന കണ്ണനെ വെറുപ്പോടെ നോക്കിയ ജാനകി പെട്ടന്നെന്തോ
തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച് അവന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
അടുക്കളവാതിൽ സാധാരണയായി അവർ
ചാരിയിടാറേയുള്ളു. കണ്ണന് രാത്രിയിൽ മൂത്രമൊഴിക്കാൻ പോകാനുള്ള സൗകര്യത്തിനായി. അല്ലെങ്കിൽ അവൻ തന്റെ ഉറക്കം കളയുമെന്ന്
ജാനകിക്കറിയാം.
ശക്തിയായി പെയ്യുന്ന മഴയിലേക്ക് കണ്ണനേയും കൊണ്ടവൾ ഇറങ്ങി. കൈതപ്പുഴ ലക്ഷ്യമാക്കി അവർ നടന്നു.
”വേണ്ടമ്മെ മഴ നനയും എനിക്കു തണുക്കുന്നു”എന്നെല്ലാം
കണ്ണൻ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
Recent Comments