നിള [Rambo] 1731

ലഹരിക്കടിമപ്പെട്ടിരുന്നയെന്നെ…
എനിക്കുതന്നെ പലപ്പോഴും മനസ്സിലായിരുന്നില്ലായെങ്കിലും…അവൾ ഒട്ടനോട്ടത്തിലെ…
എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു..!

 

പിന്നീടവിടുന്ന് പറയാതെയിറങ്ങിപോയതിന്റെയും മറ്റും വിഷമങ്ങളുടെ മാലപ്പടക്കം തന്നെയവൾ സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു….

ഒരു മാറ്റവുമില്ലാതെ….പണ്ടത്തെയെന്റെ ‘സരള’യായ് കൊണ്ടുതന്നെ….

 

ഇതിനിടയിൽ…ഞാനവിടുന്നിറങ്ങിയിട്ട് ഏതാണ്ടാറുമാസം കഴിഞ്ഞ വസ്തുത അവളിൽ നിന്നുമറിഞ്ഞു…

അതെന്നിൽ ഞെട്ടലൊന്നും തന്നെയുണ്ടാക്കിയില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം!

അല്ലേലും ചാവനിറങ്ങിയവനിനിയെന്തു കാലം…

പിന്നീടങ്ങോട്ട് പലവട്ടവും ഞങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടി…പാർക്കിലും മാളിലും ഒക്കെയായി…

എന്തോ…അവൾ എല്ലാം മനഃപൂർവം ചെയ്യുന്നതായെ എനിക്ക് തോന്നീള്ളു….
എന്നെ ഈ വഴിയിൽ നിന്നുമിറക്കാനാവണം അവളുടെ പരിശ്രമം….

എന്നാ പിന്നെ ഞാനും അങ്ങു നിന്നുകൊടുക്കാം എന്നു കരുതി…
ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവില്ലെന്നുള്ളസത്യം മറച്ചുവെച്ചുകൊണ്ട്..!

കാരണം…ലഹരിയത്രയേറെ എന്നെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്….

പതിയെ…ഞാൻ വീണ്ടും ജീവിതം ആസ്വദിക്കുകയുണ്ടായി…

എന്റെ ലഹരി അവളായി മാറി…..

എന്റമ്മയിപ്പോഴും ഉള്ളതുപോലെ ആയിരുന്നു…അവളെന്നോടൊപ്പമുള്ള കാലം…

ലഹരിയെ പതിയെ മറക്കാനാഗ്രഹിച്ച ഞാൻ…
അതിൽ വിജയിച്ചെന്ന വസ്തുത …

എന്നെ തെല്ലൊരതിശയിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു എന്നു പറയുന്നതാവും ശെരി….

 

അങ്ങനെ…അവളുടെ വെക്കേഷൻ കാലം വന്നു…
നാട്ടിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങിയ അവൾ…എന്നെയും നിർബന്ധിച്ചു കൂടെ കൂട്ടി..

മനുവിനെ വിളിച്ചെങ്കിലും….അവനെങ്ങനെയോ അതിൽ നിന്നുമൊഴിഞ്ഞു കളഞ്ഞു എന്നതാണ് ശെരി….

ഹാ…അങ്ങനെ വീണ്ടും…
ആ നശിച്ച നാട്ടിലേക്ക് ഞാൻ യാത്ര തിരിച്ചു….