ഈ സ്നേഹവും സംരക്ഷണവും എനിക്കിനി ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ വേണമെന്ന്..!!!
അപ്പോഴാണ് ഒരു കൊച്ചു പെൺകുട്ടിയെ രാമേട്ടന്‍ അവിടേക്കു കൊണ്ടു വന്നത്…
എന്റെ മകളാണ്…അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു…!
ഞാനവളുടെ നെറുകയില്‍ ചുംബിച്ചു…എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു…അമ്മയാണ്..മോളുടെ അമ്മ….!!
ഇനിയെനിക്കു ജീവിക്കണം…ഒരു തുണവേണമെനിക്ക്…കൊത്തിപ്പറിക്കുന്ന നോട്ടങ്ങളില്‍ നിന്ന്, ചില പിശാചുക്കളില്‍ നിന്ന് എന്നെ സംരക്ഷിക്കുന്ന തുണ….!!!
രവിയേട്ടാ..ഒരിക്കലും മറ്റൊരു സുഖം തേടി പോകുവാനല്ല…മറിച്ച്
ഒറ്റക്കു ജീവിക്കുന്ന പെണ്ണിനു നേരിടേണ്ടി വരുന്ന ദുരിതങ്ങള്‍ അത് അനുഭവിക്കുന്നവര്‍ക്കേ മനസ്സിലാകൂ…അതിന് ഈ വിധവയെന്ന പട്ടം ഉപേക്ഷിച്ചേ
പറ്റൂ…ക്ഷമിക്കൂ രവിയേട്ടാ….!!!!!
Beautiful theem and very well narrated.. Keep it up… Expecting more from you dear friend…