മൂക്കുത്തിയിട്ട കാന്താരി 36

തുടരെയുള്ള റിങ്ങിങ് കേട്ടാണ് കണ്ണൻ ഫോൺ എടുത്തത്..

കണ്ണാ…

ലച്ചുവോ…

അടുത്ത വീട്ടിലെ കുട്ടി പറഞ്ഞാണ് ഞാൻ അറിഞ്ഞത്..
ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ നിന്നോട് കുറച്ചു ദിവസം അങ്ങോട്ട്‌ പോകേണ്ട എന്ന്…

എന്റെ ലച്ചു എനിക്ക് അതിന് മാത്രം ഒന്നും പറ്റിയില്ല…

കള്ളം പറയല്ലേ ഇവരൊക്കെ പറഞ്ഞത്
എല്ലാരും നിന്നെ നന്നായി അടിച്ചു എന്നാണല്ലോ…

ആരാ ഇതൊക്കെ നിന്നോട് പറഞ്ഞേ
അവര് എന്റടുത്തു വന്നു രണ്ടടി എന്നെ അടിച്ചു എന്നിട്ട് നിന്നെ ഇനി ശല്യം ചെയ്യരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു
അത്രയേ ഉള്ളൂ എനിക്ക് വേറെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല…
പിന്നെ ഞാൻ ശല്യം ചെയ്യാൻ ഒന്നും വരില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട്
നാളെ മുതൽ നിന്നെ കോളേജിൽ അയക്കും എന്നും പറഞ്ഞു….

സത്യാണോ കണ്ണാ ഈ പറയുന്നതൊക്കെ…

സത്യാ…

രണ്ടു ദിവസത്തിന് ശേഷം
പതിവിൽ നിന്നുള്ള വീട്ടുകാരുടെ മാറ്റവും
കോളേജിൽ പോകാൻ സമ്മതവും കിട്ടിയ ലച്ചു
കോളേജിൽ എത്തിയതും ആദ്യം തിരഞ്ഞത് കണ്ണനെ ആയിരുന്നു
രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടും കണ്ണന്റെ ഒരു വിവരവും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട് കണ്ണന്റെ കൂട്ടുകാരനായ അഭിയുടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നീങ്ങി…

അഭി…

എന്താ ലക്ഷ്മി…

കണ്ണൻ എവിടെ രണ്ടു ദിവസം ആയല്ലോ കോളേജിൽ വരാത്തത് വിളിച്ചിട്ടും കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ….

ഓ അപ്പൊ നീ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ…

എന്താ…
എന്നോട് ആരും ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല

എന്തിനാടീ അവനോട് ഇങ്ങനെ ചെയ്തത്
നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതാണോ അവൻ ചെയ്ത തെറ്റ്

ഏന്തൊക്കയാ അഭി നീ പറയുന്നേ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തു എന്നാ
ഏട്ടനെ അടിച്ചത് നിങ്ങളല്ലേ അതിനല്ലേ ഏട്ടൻ അവനെ അടിക്കാൻ വന്നത്….

ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ നടിക്കുകയാണോ നീ….

ഇല്ല അഭി എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല കണ്ണനെ വിളിച്ചപ്പോൾ അന്ന് ഏട്ടൻ അവനെ അടിക്കാൻ നോക്കി എല്ലാം അവര് പറഞ്ഞു തീർത്തു എന്നാണല്ലോ പറഞ്ഞത്…

എന്നാൽ അറിഞ്ഞോ നീ
നിന്റെ ചേട്ടനും ചങ്ങായിമാരും വന്ന് അവനെ അടിച്ചു കയ്ക്ക് പൊട്ടലുണ്ട് വീട്ടിലിരിപ്പാണ്
അവൻ അവന്റെ അച്ഛൻ വന്നു ഇവിടെ
അവനിനി ഇവിടെ പഠിക്കാൻ വരില്ല…

അഭിയുടെ സംസാരം കേട്ടതും ലക്ഷ്മി ഒന്ന് സ്തംഭിച്ചു
ഒന്നും പറയാതെ അവൾ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി
പിന്നിൽ നിന്നും അഭി പറയുന്നത് ഒന്നും അവൾ
കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല….
താൻ കാരണം കണ്ണന് ഇങ്ങനെ വന്നല്ലോ
എന്ന ചിന്ത മാത്രമായിരുന്നു….

മൂന്നു മാസം കടന്ന് പോയതും ശേഷം പരീക്ഷയ്ക്കായ് കോളേജിലേക്ക് പോയ ലക്ഷ്മി
തന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്ന കണ്ണനെ കണ്ട്
അവന്റടുത്തേക്ക് നടന്നു

ലച്ചൂ….

എവിടെ ആയിരുന്നു കണ്ണാ നീ
മറന്നോ എന്നെ ഞാൻ എത്ര തവണ വിളിച്ചു
എന്നറിയാമോ ഒരു തരത്തിലും
നിന്നെ പറ്റി അന്വേഷിച്ചിട്ടു ഒന്നും അറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല
എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയെ…
ഒറ്റ വായിൽ കണ്ണനോട് ചോദിച്ചു…

ഞാൻ കോൺടാക്ട് ചെയ്യാഞ്ഞിട്ട്
തന്നെയാണ് ലച്ചൂ…
പരീക്ഷയ്ക്ക് വരുമ്പോൾ നിന്നെ കാണും എന്നെനിക്കു ഉറപ്പായിരുന്നു
അതിന് മുൻപ് ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടതോ കോൺടാക്ട് ചെയ്തതോ
നിന്റെ വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞാൽ നിന്റെ പഠിത്തം മുടങ്ങും
എന്നെനിക്കു അറിയാമായിരുന്നു
മനഃപൂർവം ഞാൻ തല്കാലം ഒഴിഞ്ഞു മാറിയതാണ്…..

എന്നാലും എന്നോട് ഒന്ന്
പറയാമായിരുന്നില്ലേ ഞാൻ എത്ര സങ്കടപ്പെട്ടു എന്നറിയാമോ…..

ലച്ചൂ നിന്റെ കാര്യം ഒക്കെ ഞാൻ
അഭിയോട് ചോദിച്ചു അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

അഭിയോട് ഒക്കെ ഞാൻ എത്ര ചോദിച്ചു എന്നോ
നിന്നെപ്പറ്റി അവൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ലായിരുന്നു….

ഞാനാ അവനോട് പറഞ്ഞത്
ഒന്നും പറയേണ്ട എന്ന്
ഇങ്ങനെ എങ്കിലും നിന്റെ കാര്യം എല്ലാം അറിയാമല്ലോ എന്ന് കരുതി അതാ ഞാൻ…..

വേണ്ട ഒന്നും പറയണ്ട….

ലച്ചൂ ഞാൻ പറയുന്നത് നീയൊന്ന് കേൾക്കു
എന്റെ സിറ്റുവേഷൻ അതായിരുന്നു
വീട്ടിൽ നിന്നും അച്ഛൻ പറഞ്ഞു ഇവിടെ ഇനി പഠിക്കേണ്ട എന്ന്
ധിക്കരിച്ചു ഞാൻ വന്നാൽ പിന്നെ നിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് അയക്കുകയും ഇല്ല
അത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ മാറി നിന്നതാണ്
അല്ലാതെ ഞാൻ നിന്നെ മറന്നതൊന്നുമല്ല
എനിക്കങ്ങനെ നിന്നെ മറക്കാനും പറ്റില്ല…

കണ്ണന്റെ സംസാരം കേട്ടതും ലക്ഷ്മിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു….

അവസാന പരീക്ഷയും കഴിഞ്ഞു കോളേജിന്
പുറത്തു ലച്ചുവിനെയും കാത്തു കണ്ണൻ
നില്പുണ്ടായിരുന്നു….
ലക്ഷ്മി വന്നതും അവർ ഒന്നിച്ചു
ഒരു ഭാഗത്തേക്ക്‌ നടന്നു

ലച്ചൂ എന്താ നിന്റെ അടുത്ത പ്ലാൻ…..

റിസൾട്ട്‌ ഒക്കെ വരട്ടെ എന്നിട്ട് നോക്കാം…

മ്മ്മ്….
പിന്നെ എന്നെ കോൺടാക്ട് ചെയ്യണം
എന്ന് തോന്നുമ്പോൾ
ആരും കാണാതെ ഈ നമ്പറിൽ വിളിച്ചാൽ മതി
ഒരു പേപ്പർ അവൻ അവൾക് നേരെ നീട്ടി

കണ്ണാ ഇനിയെപ്പോഴാ നമ്മള് കാണുന്നെ…

നീ വിളിച്ചാൽ മതി ഞാൻ എപ്പോൾ വേണേലും വരും….

ശരി നീ പൊയ്ക്കോ ലച്ചൂ എന്നാൽ
ആരെങ്കിലും നമ്മളെ കണ്ടു നിന്റെ വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അത് മതിയാകും

അവസാനമായി കണ്ണനോട് യാത്ര പറയുമ്പോൾ ലച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു…