മിഴിരണ്ടിലും 1 [അതുൽ കൃഷ്ണ] 201

ഇനി സഞ്ജു ആരാന്ന് പറയണ്ടേ, അത് പിന്നെ പറയാം. ഇതാണ് എനിക്ക് ആരെയും പരിചയപ്പെടുത്താൻ ഇഷ്ടല്ലാത്തെ, ഒരാളെ പരിചപ്പെടുത്തിതിയ, അത് ഇങ്ങനെ അങ്ങ് പോവും.

നമുക്ക് തിരിച് സീനിലേക്ക് വരാം.

“പേടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ മനുഷ്യനെ” അവൾ നെഞ്ചത് കൈ വെച് പറഞ്ഞു.

പറച്ചിൽ കേട്ട തോന്നും ഞാൻ അവളെ ഉറക്കത്തീന്ന് വിളിച്ചെഴുനേല്പിച്ചു പേടിപ്പിച്ചതാണെന്ന്.

“ഞാൻ പേടിപ്പിച്ചൂന്നോ? നീ അല്ലെടി പോത്തേ എന്റെ മുൻപിൽ യക്ഷീനെ പോലെ വന്ന് നിന്നത്” ഞാനും വിട്ട് കൊടുത്തില്ല.

“അത് പിന്നെ ഏട്ടനെ ഞാൻ എന്തോരം വിളിച്ചു, എഴുനനേൽക്കാതോണ്ടല്ലേ”

ഇന്ന് ഏട്ടൻ വിളി ഒക്കെ ഇണ്ടല്ലോ, എന്തോ കാര്യം സാദിച്ചുകൊടുക്കാൻ ആണ്.

“എന്താ മോളെ കാര്യം, നീ എന്നെ പതപ്പിക്കാൻ നിക്കാണ്ട് കാര്യം പറഞ്ഞേ”

“അപ്പൊ നിങ്ങൾ മറന്നോ മനുഷ്യാ”

“എന്ത് മറന്നോന്ന് ??“

“ദേ എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കരുത് ” അവൾടെ സ്വഭാവത്തി മാറ്റം വന്ന് തുടങ്ങി, ഇനി ഞാൻ കാര്യം കണ്ടെത്തിയില്ലെങ്കി സീൻ വഷളാവും. എനിക്കാണേ എത്ര അലോയിച്ചിട്ടും ഒരു പിടിയും കിട്ടണില്ല.

“മുത്തേ, നീ കാര്യം പറയ്, എന്താണേലും നമ്മക്ക് പരഹിഹാരം ഇണ്ടാക്കാലോ” ഞാൻ എന്റെ അവസാനത്തെ അടവും എടുത്തു.