ഹൃദയത്തിന്‍റെ കോടതിയിൽ 14

“ഒകെ .. ഈ ഉമ്മയുടെയും ഉപ്പയുടെയും പരാതി പ്രകാരമാണ് കുട്ടി ഇന്നിവിടെ എത്തിയത് ..
“കുട്ടിയുടെ തീരുമാനത്തിനി വേണ്ടിയാണ് ഇവർ എല്ലാവരും കാത്തു നിൽക്കുന്നത് .. എനി ശഹാന ആണ് പറയേണ്ടത് .. ആരുടെ കൂടെ പോകണം എന്നുള്ളത് ..
” 21 വർഷം ഒരു കുറവും കൂടാതെ പോറ്റിവളർത്തിയ സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളുടെ കൂടെ പോകണോ , അതൊ കാമുകനായ അഖിലിന്റെ കൂടെ പോകണോ ??
അവൾ എന്താ പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയാതെ ചുറ്റും‌ നോക്കി .. എല്ലാവരുടെയും കണ്ണ് തന്റെ മേലാണ് .. ഞാൻ എന്ത് പറയുന്നോ അതാണ് ഇവിടുത്തെ തീരുമാനം .. ഒരു നിമിഷം അവൾ ചിന്താവിഷ്ടയായി.. ഒരു ഭാഗത്ത് തന്നെ‌ ജീവനേക്കാളേറെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഉമ്മയും തനിക്ക്‌ കിട്ടിയ സ്നേഹം ഉതുവരെ തിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ പറ്റാതെ പോയ ഉപ്പയും ..
മറു ഭാഗത്ത് തന്നോടൊത്തുള്ള ജീവിതം‌ സ്വപ്നം കണ്ടിരിക്കുന്ന അഖിൽ ..
” ശഹാന .. തനിക്ക് 20 മിനുറ്റ് സമയം തരാം .. നന്നായൊന്ന് ആലോചിച്ച് പറഞ്ഞാൽ മതി .. ”
അവൾ ജഡ്ജിയെ നോക്കി .. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നന്ദി പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..
ശേഷം നാല് ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ ശഹാന മാത്രം . അവളുടെ ഭാവി തീരുമാനിക്കാനുള്ള അവസാന ഇരുപത് മിനുറ്റ് സമയം ..
ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും പടച്ചോനേ .. ഒന്നും‌ മനസ്സിലാകുന്നില്ല .. ഇന്നലെ ഉണ്ടായ ധൈര്യമൊക്കെ എവിടെയൊക്കെയോ ഒലിച്ചുപോയ പോലെ … ആരുടെ കൂടെ പോകും .. ആരെ ചതിക്കും .. അള്ളാഹ് .. ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു ..
“ശഹാന .. സമയം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു .. വന്നോളൂ ..”
അവൾ പെട്ടെന്ന് നെട്ടി … ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചിരുന്ന് സമയം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല .. എന്തോ ഒരു ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ അവൾ കോടതിക്കുള്ളിലേക്ക് നടന്നു …
” കുട്ടി എന്ത് തീരുമാനിച്ചു” ..
“ഞാൻ … ഞാൻ ..
“ധൈര്യമായി പറഞ്ഞോളൂ ..ശഹാനയെ ആരും ഒന്നും ചെയ്യില്ല ..”
ആദ്യം അവളൊന്ന് അഖിലിനെ നോക്കി .. അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പിരിമുറുക്കം അവൾക്ക് കാണാമായിരുന്നു .. പിന്നെ അവൾ ഒന്ന് ഉപ്പയുടെയും‌ ഉമ്മയുടെയും മുഖത്ത് നോക്കി .. അവർ പ്രതീക്ഷയോടെ തന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ട ശഹാന പരിസരം മറന്ന് പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി ….
“ഉമ്മാാ … ”
” എനിക്ക് എന്റെ ഉപ്പയുടെയും ഉമ്മയുടെയും കൂടെ പോയാൽ മതി ”
“മോളേ ശാനൂ .. …” ആയിഷ സന്തോഷക്കണ്ണീരോടെ ശഹാനയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ..
അള്ളാഹ് .. അൽഹംദുലില്ലാഹ് .. പടച്ചവനി സ്തുതി .. എന്റെ മകൾക്ക് നീ നേർമാർഗം കാണിച്ചു കൊടുത്തല്ലോ .. എല്ലാം എന്റെ ആയ്ഷയുടെ പ്രാർത്ഥനയുടെ ഫലമാണ് ..”
ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ നിറയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു … ഒരാൾടെ ഒഴികെ .. അഖിൽ .. ശഹാനയുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ഈ മാറ്റം അവനി ഇപ്പോളും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല .. ഒരേ സമയം ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്ന അഖിൽ പിന്നെ ഒരു നിമിഷം പോലും അവിടെ നിന്നില്ല .. അവിടുന്ന്‌ ഓരോന്ന് പിരിമുറുക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ ഇറങ്ങിപ്പോയി ..
” ഉപ്പാ .. മാപ്പ് .. എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം .. തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി .. ”
ദൂരെ നിന്നും തന്നെ നോക്കുന്ന ഉപ്പയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി കാലിൽ വീണ് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു ..