ഹരിചരിതം 2 [Aadhi] 1228

” എടീ ശ്രീ… വേറെ വഴി വല്ലതും ഉണ്ടോ?? എനിക്കിന്നൊന്നു ക്ലാസ്സിൽ കേറണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ട്..” ഞാൻ ഇത്തിരി ചിരിയോടെ എന്നാൽ പേടിയോടെ പറഞ്ഞു.

10-50 പിള്ളേർ, അതും വടി ഒക്കെ ആയി നിൽക്കുന്നവർ, അവരെ തല്ലിതോൽപ്പിക്കാൻ കേരളാ പോലീസിനും രജനീകാന്തിനും മാത്രമേ പറ്റൂ…

“അത് ഞാൻ ഏറ്റു… പേടിക്കാതെ വാ… ഞാൻ ഇവിടുള്ളപ്പോ എന്റെ ഏട്ടന്റെ ദേഹത്തു ഒരു പൊടി പോലും വീഴില്ല…” അവൾ സിനിമ സ്റ്റൈലിൽ കോളറിൽ പിടിച്ചൊന്നു പൊക്കി പറഞ്ഞു… എന്നിട്ട് എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടന്നു. അപ്പോഴേക്കും അവർ ഞങ്ങളെ കണ്ടു ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കും വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അടുത്തേക്ക് വരുന്ന പിള്ളേരെ ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കി.. എല്ലാം ഒരു ഇരുപത്- ഇരുപത്തഞ്ച് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന കുട്ടികൾ… ചില മെലിഞ്ഞ പാവം ലുക്ക് ഉള്ള പിള്ളേരും അതിനെ കോമ്പൻസേറ്റ്‌ ചെയ്യാൻ എന്റെ ഇരട്ടി തടി ഉള്ള, കട്ടത്താടി വെച്ച പിള്ളേരും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു ഗ്രൂപ്.

 

ഏതായാലും അടി കിട്ടുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്. എല്ലാവരെയും കൂടി നിരത്തി അടിക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് പറ്റില്ല. പക്ഷെ  ഞാൻ അടി കിട്ടി താഴെ വീഴുന്നതിന്റെ മുമ്പ് എനിക്കാരെ എങ്കിലും തല്ലണം… അല്ലെങ്കിൽ ഒരു സമാധാനം ഉണ്ടാവില്ല. ആ ഒരാളെ ഇപ്പോഴേ നോട്ട് ചെയ്യണം. അടി തുടങ്ങിയാൽ അവനെ മാത്രം തിരഞ്ഞു പിടിച്ചു രണ്ടെണ്ണം എക്സ്ട്രാ കൊടുക്കണം… ആ കൂട്ടത്തെ ഒന്ന് മൊത്തത്തിൽ നോക്കി. അതിൽ… ആ ഇടക്ക് നിലക്കുന്ന പെൺകുട്ടി, അവൾ എന്റെ കൂടെ ആ ഹെൽപ് ഡെസ്കിൽ ഇരുന്ന കുട്ടി അല്ലെ…??

 

എന്താ അവളുടെ പേര്?? ഓർമ വരുന്നില്ല….

 

അപ്പൊ ഈ പെണ്ണ് പാർട്ടി മാറിയോ?? ഞാൻ ശ്രീയെ നോക്കി.. അവൾ കൂസൽ ഒന്നൂല്ലാതെ എന്നെ വലിച്ചു നടക്കാണ്. ഞാൻ പിന്നെയും ആ കൂട്ടത്തിൽ നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെ നോക്കി.. അവൾ എന്നെയും നോക്കുന്നുണ്ട്. ശ്രീ എന്റെ കൈ വലിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ കുഞ്ഞിനെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ടുപോയി വിടാൻ പോവുന്ന പോലെ എന്നെ വലിച്ചുകൊണ്ട് പോവുകയാണ്.. അത് കണ്ടിട്ടാവും അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു ചെറിയ ചിരിയുണ്ട്…കുസൃതിയോടെ.

 

ഞാൻ പതിയെ ശ്രീ പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ വലത്തേ കൈ ഒന്ന് കുടഞ്ഞു അവളുടെ കൈ വേർപെടുത്താൻ നോക്കി.. അവൾ എന്നെ നോക്കി എന്താ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ. ഞാൻ കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കൈ വിടുവിച്ചു എന്റെ  ഫോസിലിന്റെ വാച്ചു അഴിക്കാന് തുടങ്ങി. എനിക്ക് അടികിട്ടി ഞാൻ ഫോസിൽ ആയാലും എന്റെ വാച്ചിനൊന്നും പറ്റരുത്.. ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചു രണ്ടു മാസത്തെ ശമ്പളം കൂട്ടിവെച്ചു വാങ്ങിയതാണ്. ഞാൻ കയ്യിൽ നിന്നും ഊരി പതിയെ ശ്രീയുടെ ബാഗിലേക്കിട്ടു അത്.

 

ഗേറ്റ് കടന്നതും കൂട്ടത്തിൽ മുന്നിൽ നിന്ന താടിക്കാരൻ മുന്നോട്ട് വന്നു ശ്രീയോട് ” അപ്പൊ.. പറ, എങ്ങനാ കാര്യങ്ങൾ ?? ഞങ്ങൾ ഇത്രയും പോരെ?? ”

 

അവൾ മതി എന്നും പറഞ്ഞു കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പെയിന്റിംഗ് എടുത്ത് അവനു കൊടുത്തു. അവൻ അത് ആ കൂട്ടത്തിലേക്ക് പാസ് ചെയ്തു. കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും കുറച്ചു ഒച്ചയും ബഹളവും ഒക്കെ ഉണ്ടായി…

32 Comments

  1. അടുത്ത ഭാഗം എന്നാ

    1. നാരായണന്‍ കുട്ടി

      വന്നല്ലോ

  2. ആദി ബ്രോ..

    ഒരിക്കൽ ഇത് pl വായിച്ചതാണ്, എങ്കിലും വീണ്ടും വായിച്ചു, 1st വായിക്കുന്ന അതേ ഫീൽ..

    1. avide vayicho?? 😛
      orupad santhosham ishtappettennu arinjathil ❤❤❤

  3. ❤❤❤

  4. കിടു

    1. നന്ദി രാവണൻ??

  5. ♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️????????????

    1. ????❤️❤️❤️❤️

  6. നാരായണന്‍ കുട്ടി

    ഒരിക്കല്‍ വായിച്ചതാണെങ്കിലും വീണ്ടും വായിക്കാന്‍ ഒരു വിരസതയും അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല ആദീ.
    അടുത്ത പാര്‍ട്ടില്‍ തീര്‍ക്കുമോ?

    1. ഒരുപാട് സ്നേഹം???
      അടുത്ത പാർട്ടിൽ ഇല്ല, അതിനടുത്ത പാർട്ടിൽ തീരും??

      1. Adutha part ennayirikkum ennu parayamo
        Njan ee kadha adyamayan vayikkunnath

        1. Next part ayachittnd.. pages onnum ready akkathe aanu njan ayakkal, chilappo athokke set akkan adminu time vendi varum.. pettennu varumaayirikkum !

  7. വീണ്ടും വായിച്ചു. Paghya polae thanae eppoghum ആ feel kittuna ond. Pine കഥ ariyuna kond ആകും. ശ്രീയുടെ അടുപ്പം മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ond. അദ്യം വായിക്കുമ്പോ njn വിചാരിച്ചത് ഒരു brother inod ulla അടുപ്പം aanen ആണ്‌.
    Ennae okae എന്നാണോ entho ഒരാൾ esttapaeduna ? ആ എല്ലാത്തിനും ഒരു ഭാഗ്യം വേണം
    Pine bakkyi കഥ okae വായിച്ച് കലിപ്പൻ്റെ കാന്താരി, കൊതുക്, ജ്വാല okae നേരത്തെ thanae വായിച്ചത് ആണ്‌.
    Ethintae bakkyi part paettan തന്നെ ayakanae
    സ്നേഹത്തോടെ
    ദാവീദ്

    1. ??? സിംഗിൾ പസംഗ ആണല്ലേ?? വരും വരും.. ഏതേലും ഒരു ഹതഭാഗ്യ ഈ വഴിയേ വരും, കാത്തിരിക്കാം??
      ബാക്കി പാർട് പെട്ടെന്ന് തന്നെ അയക്കാം??

  8. ഒരു ബോറും തോന്നാതെ വീണ്ടും വായിക്കാൻ കഴിയുന്നു എന്നത് തന്നെയാണ് ഈ കഥയുടെ പ്രത്യേകത…

    1. ഒരുപാട് സന്തോഷം???❤️❤️❤️

  9. ???…

    പോരട്ടെ ???…

  10. M.N. കാർത്തികേയൻ

    ?????

  11. രാഹുൽ പിവി

    ❣️

  12. ♥️♥️♥️

Comments are closed.