ഗൗരി [ Enemy Hunter] 2071

കാലുകഴുകുവാനായി അവൾ ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു.’ബാത്‌റൂമിൽ കയറിയാൽ ആദ്യം ലൈറ്റിടണം’അച്ഛൻ ചെറുപ്പത്തിലേ പഠിപ്പിച്ചതവളോർത്തു. അവൾ പുറത്തിറങ്ങി ലൈറ്റ് ഇട്ടു.പെട്ടന്നാണ് ബക്കറ്റിനകത്തു നിന്ന് ഒരു ശബ്ദം.വെള്ളത്തിൽ കിടന്ന് എന്തോ പിടയ്ക്കുന്നുണ്ട്.ധൈര്യം സംഭരിച്ചവൾ ബക്കറ്റിലേക്ക് നോക്കി.കറുകറുത്തൊരു പാമ്പ് അവൾക്കുനേരെ ചീറ്റി.വലിയൊരു നിലവിളിയോടുകൂടി അവൾ പുറത്തേക്കോടി.

“എന്താ എന്തുപറ്റി മോളെ “ അവൾ അനൂപിനെ കെട്ടിപിടിച്ച് കരഞ്ഞു.എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും വാക്കുകളൊന്നും പുറത്തു വന്നില്ല അവൾ ബാത്റൂമിന് നേരെ കൈചൂണ്ടി.

“ഇവിടൊന്നുമില്ലലോ “ ബക്കറ്റിലെ വെള്ളമൊഴിച്ച് കളഞ്ഞുകൊണ്ട് അനൂപ് ചോദിച്ചു.

അവൾ ഭീതിയോടെ ചുറ്റിലും നോക്കി.പാമ്പ് അപ്രത്യക്ഷമായിരിക്കുന്നു ബിന്ദുചേച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ വീണ്ടും മുഴങ്ങി.”അവ സാധാരണ പാമ്പുകളല്ല നാഗങ്ങളാണ്’

രാത്രി എത്ര കിടന്നിട്ടും അവൾക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല.”നിങ്ങളെന്താ ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും വിശ്വസിക്കാത്തത്.” തിരിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന അനൂപും ഉറങ്ങിയിട്ടില്ലെന്ന് അവൾക്കുറപ്പായിരുന്നു.

“ഫോണിൽ കളിക്കാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് മറപ്പുപടിപറയുന്നുണ്ടോ. ആർക്കാ ഈ രാത്രി മേസ്സേജിങ്” അവൾക്ക് ശുണ്ഠി കേറി.

“ മെസ്സേജിങ്ങൊന്നുമില്ല മോളെ വെറുതെ ഫെസ്ബുക്ക് നോക്കീതാ.പിന്നെ നീയെന്താ പറഞ്ഞത് ആ പാമ്പുകളുടെ കാര്യം.അതിപ്പോ ശരിക്കുമവിടെ പാമ്പുണ്ടായിരുന്നു എന്നുതന്നെ വെച്ചോ. ഒരുപാട് നാള് പൂട്ടിക്കിടന്ന വീടല്ലേ പാമ്പൊക്കെ കേറും.കുറച്ചുനാള് മനുഷ്യരുടെ പെരുമാറ്റം വന്നുകഴിയുമ്പോ അവ തന്നെ പൊക്കോളും.അതല്ലാതെ ഏതോ ബിന്ദു ചേച്ചി പറഞ്ഞ കഥയുമായി എന്റടുത്തേക്ക് വരണ്ടാ.നാഗങ്ങളും… സർപ്പശാപവും ഇതൊക്കെ ഇപ്പൊ ആരെങ്കിലും വിശ്വസിക്കുവോ.പാമ്പിനെ തിന്നണ ചൈനയിലില്ലാത്ത സർപ്പശാപമാണ് ഇവിടെ.എന്താ കഥ”

അവൻ പതുക്കെ കൈകൾ അവളുടെ തോളിൽ വെച്ചു.കവിളിൽ ചുംബിച്ചു.അവൾക്ക് നാണം വന്നു.തിരഞ്ഞ് അവന്റെ മുഖത്തേക്കുനോക്കവെ അവൾക്ക് പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർമ്മ വന്നു.

“ഇന്നു വേണ്ട കിടന്നുറങ്ങാൻ
നോക്ക്”അവളവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി.

ഉറക്കം വരാഞ്ഞിട്ടും അവൾ കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു.ഇടയിലെപ്പോഴോ ഉറങ്ങിയും പോയി.

രാത്രി കുറച്ചുദൂരം ഇഴഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് വീണ്ടും കാലുകളിൽ നനഞ്ഞൊരു സ്പർശം അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്.അവൾ കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ വിഫലമായി ശ്രമിച്ചു.പക്ഷെ കൺപോളകൾ അടഞ്ഞു തന്നെ കിടന്നു .ഒരുപാടുനേരത്തെ ശ്രമത്തിനുശേഷം അവൾ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.ആ നിമിഷം അവൾ മനസ്സിലാക്കി അവൾ പുറത്താണ് കാലിന്നടിയിൽ നനഞ്ഞ മണ്ണ്.ചുറ്റും ആൽമരങ്ങൾ ഇരുട്ട്.ഏത് ധ്രുവത്തിൽ നോക്കിയിട്ടും അവൾക്ക് വീട് കണ്ടെത്താനായില്ല.ഗൗരി മുന്നോട്ട് നടന്നു.കാറ്റിന് നല്ല കുളിരുണ്ട്.ദൂരെയങ്ങ് ഒരു നുറുങ്ങു വെട്ടം തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവളങ്ങോട്ട് നടന്നു.വലിയൊരു ആൽമരച്ചോട്ടിൽ ഒരു ചെറിയ തറ നിലകൊണ്ടു അതിൽ ആരോ ദീപം തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.അതിനുനടുവിലായി കണ്ട നാഗത്താന്റെ രൂപത്തെ അവൾ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു.

ആ രൂപത്തിന് ചുറ്റും സ്വർണ്ണ നിറത്തിലുള്ള എന്തോവൊന്നു പിണഞ്ഞു കിടന്നിരുന്നു.അവളതിനെ തൊട്ടു.അതറിഞ്ഞുവെന്നോണം അത് പതുക്കെ ഒന്നനങ്ങി.’സ്വർണ്ണ നാഗം ‘ അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.അതിന്റെ ദേഹത്ത് രക്ത ചുവപ്പിൽ ചില അക്ഷരങ്ങൾ തെളിഞ്ഞുവന്നു. ശ്രമകരമായി അവളത് വായിച്ചു

‘ഗൗരി’