ഗൗരി [ Enemy Hunter] 2071

കാർകൂന്തൾ തോളിന്റെ ഇടതു ഭാഗത്തേക്കിട്ട് അത് തലോടിക്കൊണ്ട് ബിന്ദു ചേച്ചി കഥപറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

“ഇവിടെ പണ്ടൊരു കാവുണ്ടായിരുന്നു മോളെ. സർപ്പക്കാവ്.വടക്കേമറ്റത്തും തെക്കേമറ്റത്തും ഓരോ കാവുകളുണ്ട് അവിടുള്ള നാഗങ്ങൾ ഇണ ചേർന്നിരുന്നത് ഇവിടെ വെച്ചായിരുന്നു. കുന്നുംപുറത്തെ തറവാട്ടുകാര് പണ്ടു തൊട്ടേ വെച്ചാരാധിച്ചിരുന്നതാണ് നാഗങ്ങളെ. തറവാട് മുടിഞ്ഞപ്പോ പതുക്കെ കാവിന്റെ കാര്യം എല്ലാരും മറന്നു.വിളക്കുവെക്കലും നിന്നു പൂജയും നിന്നു.അവർക്കെന്ത് ചേതം തറവാട് പൂട്ടി അവരൊക്കെ കണ്ട വഴിക്കുപോയി. അനുഭവിക്കണത് ഇവിടുള്ളോരല്ലേ. രാത്രിയൊക്കെ പുറത്തിറങ്ങാൻ പേടിയാണ് മോളെ.കാത്തിരിക്കുവാ നാഗങ്ങള്.കുറെ വർഷങ്ങളായി എത്ര പേരായിവിടെ പാമ്പുകടിയേറ്റ് മരിച്ചതെന്നറിയാമോ. ഞങ്ങടെ കാര്യംപോട്ടെന്നുവെക്കാം.ഈ വീട്ടിൽ താമസിച്ചവരുടെ കാര്യമാ കഷ്ടം.”

“അതെന്താ ചേച്ചി “ ഗൗരി വിയർത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

“മോളെ പേടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല.നിന്റെ പ്രായമുള്ള ഒരു അനുജത്തിയുണ്ട് എനിക്കും.”

“പറ ചേച്ചി”

“ഇവിടെ താമസിച്ച സുമംഗലികളാരും മൂന്ന് ദിവസം തികച്ചിട്ടില്ല മോളെ.നാഗങ്ങളിണ ചേർന്നിരുന്ന കാവായിത്. ആ കാവ് വെട്ടി അവിടെ വീട് വെച്ചിട്ട്. അവിടെ മനുഷ്യരുടെ ദാമ്പത്യം അവറ്റകളനുവദിക്കുമെന്ന് തൊന്നണിണ്ടൊ .”

ഗൗരിയുടെ വിരലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവളൊന്നും ഉരിയാടാതെ കുമ്പിട്ടിരുന്നു.

“നാലിൽ കൂടുതൽ അനുഭവങ്ങളായിരിക്കുന്നു മോളെ.ആ പോലീസുകാരന്റെ ഭാര്യ.പിന്നെ വന്ന സ്കൂൾ ടീച്ചറ്.അവസാനം വന്ന ആ ക്രിസ്ത്യാനി കൊച്ചുൾപ്പടെ.ഇതെല്ലാം കണ്ടിട്ട് യാദൃശ്ചികം എന്ന വാക്കുപയോഗിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല കുട്ടി.”

“ഒരാഴ്ച്ച മുമ്പ് ഈ വീട് വൃത്തിയാക്കാൻ വന്ന പണിക്കാര് കണ്ട കാഴ്ച്ച എന്താന്നറിയാമോ മോൾക്ക്.വീടിന്റെ അകത്തും പുറത്തും കിടന്നു ഞൊളക്കവായിരുന്നു പാമ്പുകള് അണലിയും മൂർഖനും പേരറിയാത്ത കുറേ വേറെ.എന്തോ ഇതൊരുതരത്തിൽ പാമ്പുകളുടെ വീടാ മോളെ.നമ്മള് മാറി കൊടക്കണതാ ബുദ്ധി.വെറും പാമ്പുകളാണെങ്കിൽ പോട്ടെ ഇതോർമ്മയുള്ള ജാതിയാ.നാഗങ്ങൾക്ക് ഭൂതകാലവും ഭാവിയും കാണാൻ കഴിയും. പോരാത്തതിന് കഴിഞ്ഞായുസ്സിലെ കണക്ക് വരെ അവറ്റകൾക്ക് ഓർമ്മയു ണ്ടാവും.”

“ചെറുതായി പാമ്പുകളുടെ ശല്ല്യമുണ്ടെന്ന് ബ്രോക്കർ പറഞ്ഞിരുന്നു.കുറേനാളായി കാട് പിടിച്ചുകിടക്കണ സ്ഥലമല്ലേ എന്ന് വിചാരിച്ച് അത് അത്ര കാര്യാക്കീല.” ഗൗരിയുടെ ഭയമപ്പോഴും വിട്ടുമാറിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എന്തായാലും ഹസ്ബൻഡ് വരുമ്പോ മോളിക്കാര്യം പറ.”

“പക്ഷെ അനൂപേട്ടന് ഇതിലൊന്നും വിശ്വാസമില്ല ചേച്ചി.ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കൂലാ”

“എങ്ങനെയെങ്കിലും പറഞ്ഞു മനസിലാക്ക് മോളെ.എന്നാ ഞാനങ്ങോട് ചെല്ലട്ടെ മുത്തശ്ശിക്ക് ചായക്ക് നേരായി” മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിയ ബിന്ദുച്ചേച്ചി കാലുകൾ ഉറച്ച് ചവിട്ടാതെ നിലത്തെല്ലാം സൂക്ഷ്മമായി നോക്കി നടന്നത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ഗൗരി വീട്ടിൽ തനിച്ചായി. മനസ്സിൽ പലതരം ചിന്തകളായിരുന്നു.കുറെ നേരമവൾ ഒന്നും ചെയ്യാതെ സോഫായിലങ്ങനെ കിടന്നു.
പെട്ടന്ന് കാലുകളിൽ വഴുവഴുത്ത എന്തൊവൊന്നിന്റെ സ്പർശനം അവളറിഞ്ഞു.ഞെട്ടിയെണീറ്റ് നോക്കവെ വീടിന്റെ ശൂന്യത മാത്രം ബാക്കി. അറപ്പുളവാക്കുന്ന എന്തോ വസ്തു കാലുകളിൽ പറ്റിയിരിപ്പുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.