ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പ്രണയം ❤❤❤ [ശങ്കർ പി ഇളയിടം] 130

അത് പിന്നളിയാ അത് ഇവൾമാരാണെന്ന് അറിയില്ലാരുന്നു അളിയന്റെ ഏതെങ്കിലും ആരാധികമാർ വിളിച്ചതന്നല്ലേ ഞാൻ വിചാരിച്ചത്.. മാത്രവുമല്ല ഇവര് പേരൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…

ഓഹോ അങ്ങനെ ഏതെങ്കിലും അവളുമാര് പറഞ്ഞാൽ ഉടനെ നീ എന്റെ വിവരം മുഴുവൻ ചോർത്തി കൊടുക്കും അല്ലേ?

എന്റെ പൊന്നളിയാ അത് കൊണ്ട് അളിയന് ദോഷോന്നും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ?

മാത്രവുമല്ല ദേണ്ടെ ഇതേ പോലെ കോരിത്തരാനും ആളുണ്ടായല്ലോ

അതെന്താ നീ ഒരർത്ഥം വച്ച് സംസാരിക്കുന്നേ..?

ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ അവനെ നോക്കി..

ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതനാണേ അവൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി…

ആ പിന്നെ നിന്റെ അമ്മ വിളിച്ചു ഞാൻ ഒള്ള സത്യം അങ്ങ് പറഞ്ഞു അവര് ഇങ്ങോട്ട് വരുമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…

എടാ മഹാപാപി ചതിച്ചല്ലോ.. ഞാൻ വെപ്രാളത്തിൽ എഴുന്നേറ്റു..

എന്താ അമ്മ വരുന്നതിന്? അഭിരാമി ഒന്നും മസസ്സിലാവാതെ ചോദിച്ചു..

ഒന്ന് കൊണ്ട് പോടീ അവളുടെ പായസം ഞാൻ ചൂടായി…

തീർന്നില്ല ഒരു സ്പൂൺ കൂടിയുണ്ട്..

വിളിച്ചോണ്ട് പോടീ ഈ പിശാചിനെ… ഞാൻ ലാവണ്യയെ നോക്കി അലറി..

ഞാൻ ഫോണെടുത്ത് അമ്മയെ വിളിച്ചു…

ഞാൻ ഉച്ചക്ക് അങ്ങെത്തും മറുവശത്തുനിന്നും കരച്ചിൽ മാത്രം ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു …(തുടരും )