എന്റെ ഭാര്യ [അഭി] 110

‘അരുത്….ഇനിയീ കണ്ണുകൾ നിറയരുത്. ഞാൻ ജീവനോടെയുണ്ടാകുമ്പോൾ അതിനു ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല.’

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ചെറുപുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു…..

.

.

.

.

.

.

‘ഏട്ടാ….’

‘ന്താടി??’

‘അപ്പൊ ഉറങ്ങാതെ എന്താലോചിച്ചു കിടക്കുവാ’

‘നിന്നെ എങ്ങനെ ഡിവോഴ്‌സ് ചെയ്യാമെന്ന് ചിന്തിക്കുവാ.’

‘ആഹാ…അപ്പൊ അതാണല്ലേ മനസിലിരുപ്പ്.ഞാനിപ്പോ തന്നെ അമ്മയോട് പറയും.അമ്മേ..’അവൾ കുറച്ച് ഉറക്കെ വിളിച്ചു.

‘മിണ്ടാതെ കിടക്കെടി പോത്തേ’അവൻ അവളുടെ വാപൊത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

‘പോത്ത് ഇങ്ങള് തന്നാ മനുഷ്യാ.’അവൾ അവന്റെ കയ്യെടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

‘നിന്റെ കെട്ടിയവനാടി പോത്ത്.’അവൻ അവളുടെ ചെവിയിൽ പതുക്കെ പിടിച്ചു തിരിച്ചു.

‘ദേ.ന്റെ കെട്ടിയവനെ പോത്ത് ന്നു വിളിച്ചാലുണ്ടല്ലോ…’

‘അതെന്താ വിളിച്ചാൽ??’

‘കഴുതയെ ആരെങ്കിലും പോത്ത് ന്നു വിളിക്കോ മനുഷ്യാ?’

‘നീ പോടീ….’അവൻ പിണക്കം നടിച്ചു.

‘അച്ചോടാ…..അപ്പോഴേക്കും ന്റെ മുത്ത് പിണങ്യോ??’

‘ഹ്മ്….പിണക്കം മാറണേൽ എനിക്കൊരു ഉമ്മ വേണം.’

‘ഉമ്മാ’ആ രാത്രിയും അവരും ഒരുപോലെ ആ ചുംബനത്തിലലിഞ്ഞില്ലാതായി…

.

.

.

.

.

.

.

.

‘മോനെ.അവൾ പ്രസവിച്ചു.’അമ്മയുടെ വിളി കേട്ട അവൻ ഉടനെ അവിടേക്ക് ചെന്നു. അവിടെ അവളുടെ അരികിൽ അവരുടെ പൊന്നോമന കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

‘മോളാണോ?’അവൻ അവളോടായി ചോദിച്ചു.’

‘ഹാ….’അവൾ പതിയെ തലയാട്ടി.

അവൻ ആ കുഞ്ഞിനെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു.

‘ആമിമോളെ….’അവൻ ആ കുഞ്ഞിനെ വിളിച്ചു.

ആമി….ആ പേര് കേട്ട അവളുടെ കണ്ണുകളൊന്നു വിടർന്നു.പതിയെ ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി..

-അഭി