എന്റെ ഭാര്യ [അഭി] 110

‘എന്താ ഒന്നും പറയാത്തത്??’അവൻ ചോദിച്ചു.’

‘ഏട്ടാ……’അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് വിളിച്ചു.ആ വിളിക്ക് അവന്റെ ഹൃദയം തൊട്ടു.അവനൊന്നു മൂളി വിളി കേട്ടു.

‘എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്’

‘ന്താ??’

‘അത്….എനിക്കീ കല്യാണത്തിനു മുന്നെ ഒരാളുമായി അടുപ്പത്തിലായിരുന്നു.’

അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.ചങ്കിൽ കത്തികൊണ്ട് കുത്തിയ പോലെ തോന്നി.

‘….നീയെന്താ പറയുന്നേ??’പറഞ്ഞത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ അവൻ ചോദിച്ചു.

‘അതെ ഏട്ടാ.പക്ഷെ അത് കുറച്ച് കൊല്ലങ്ങൾ പഴക്കമുള്ളതാണ്.ഈ കല്യാണലോചന നടക്കുന്ന സമയത്ത് ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞതാണ്.’

‘അതെന്തേ??’അവൻ ഉടനെ തന്നെ ചോദിച്ചു.

‘അപ്പോൾ അവനു നിറയെ പ്രാരാബ്ധങ്ങളായിരുന്നു.’അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

‘അപ്പൊ നിന്റെ വീട്ടുകാർ എന്നെ ചതിക്കുകയായിരുന്നു.അല്ലെ??’ആ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

‘അയ്യോ…ഒരിക്കലുമല്ല.എന്റെ വീട്ടുകാർക്ക് ഇതിനെ പറ്റി ഒന്നും അറിയില്ല.’

‘പിന്നെ എന്തിനു ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചു??’

‘ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞത് ഞാൻ എന്റെ അമ്മക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കുകയായിരുന്നു.അമ്മ ഈ കല്യാണം പറഞ്ഞപ്പോ സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു.എന്നാൽ അന്നുമുതൽ ഞാൻ ഏട്ടനെ മനസ്സാവരിക്കയായിരുന്നു.’

‘നിനക്കിപ്പോഴും അവനോട്…….?’ചോദ്യം മുഴുവനാക്കാതെ അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

‘ഇല്ല….കാരണം ഇനിയെനിക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ എന്റെയീ ഏട്ടനുണ്ട്.എന്റെ ജീവന്റെ പാതിയായി, ന്റെ ജീവിതത്തിന്റെയും.’അവന്റെ കണ്ണൊന്നു നിറഞ്ഞോ?പക്ഷെ ഒന്നും പറയാതെ അവൻ തന്റെ കയ്യിന്മേൽ തല വെച്ച് ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു.

‘ഏട്ടനെന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ??’

‘ഞാനെന്ത് പറയാനാ??’

‘അത്…….’അവൾക്കൊന്നും പറയാൻ സാധിച്ചില്ല.’

‘എനിക്ക് ഒന്നുറങ്ങണം.’അവൻ ഒന്നുറക്കെ പറഞ്ഞു.അവൾ ഒന്നും പറയാതെ കിടക്കയിലുണ്ടായിരുന്ന തലയണ എടുത്ത് നിലത്ത് വെച്ച് കിടന്നു.അവളുടെ നിശ്വാസം ആ രാത്രിയിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു. കൂടെ അവളുടെ കണ്ണുനീരും……….

.

.

.

.

‘അമ്മേ….. അരി എത്ര നാഴിയാ ഇടണ്ടേ??’

അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് അവൻ ഉറക്കമുണർന്നത്.