?ചെമ്പനീർപ്പൂവ് 4 [കുട്ടപ്പൻ]? 1444

അവളുടെ മനോഹരമായ കവിളിൽ കണ്ണുനീര് ചാലിട്ടൊഴുകിയതിന്റെ ബാക്കിപത്രംപോലെ അതിന്റെ അടയാളം കാണാം. കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ പേടമാൻ മിഴികളും കരഞ്ഞകാരണം ചുവന്ന മൂക്കും ഒക്കെ അവളുടെ അഴക് പതിന്മടങ്ങു വർധിപ്പിച്ചു.

അവൾ ഒരു ആശ്വാസത്തിന് രാഗേന്ദുവിനെ ഫോൺ ചെയ്തു.രണ്ടുമൂന്നു റിങ്ങുകൾക് ശേഷം കാൾ കണക്ട് ആയി.

” ചിന്നു ഡീ…. എന്താ ഇപ്പൊ വിളിച്ചേ ഈ സമയത്ത് ഇത് പതിവില്ലല്ലോ ”

കാൾ എടുത്ത ഉടനെ രാഗു ചോദ്യശരങ്ങൾ എയ്തുതുടങ്ങി

“രാഗു എനിക്ക് വയ്യടാ… അജുവേട്ടനെ കാണാൻ തോന്നുവാ… അജുവേട്ടന് എന്തോ അപകം വരുന്നു എന്നൊക്കെ തോന്നുവാ…  ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാ എനിക്ക് അജുവേട്ടനെ കണ്ടില്ലേൽ വട്ടായിപോവും. നീ ഒന്ന് കൂടെ വാ.. ”

ചിന്നു കെഞ്ചി.

“എങ്ങോട്ട്… ദേ പെണ്ണെ നിനക്ക് വട്ടായോ… എന്തുപറഞ്ഞാ ആ വീട്ടിലേക്കുപോവാ…നീ കരയില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് തരാൻ പറ്റോ നിനക്ക്.”

രാഗേന്ദു ചോദിച്ചു

“എന്ന നീ ഒരു വഴി പറ… എനിക്കിന്ന് കണ്ടേ ഒക്കു.. ഇല്ലേൽ… ഇല്ലേൽ ഞാൻ മരിച്ചുപോവും ഡീ ”

ചിന്നു കരച്ചില് തുടങ്ങി.

“ദേ ചിന്നു നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ. ഞാൻ അഭിയേട്ടനോട് പറയാം. പുറത്ത് എവിടേലും വച്ച് കാണാൻ പറ്റുവോ എന്ന് ചോദിക്കാം നീ കരയാണ്ടിരിക്ക്”

രാഗേന്ദു അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.