തനിക്ക് ഒന്നു കരയാൻ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ….
അവൻ ബെഡിൽ ഇരുന്ന് മുഖം പൊത്തിപിടിച്ചിരുന്നു …….
സമയം കടന്നു പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു ………
ആദി കൈമാറ്റി ഇത്രേയും കാലം അച്ഛൻ എന്നു വിളിച്ച ദിവാകരനെ നോക്കിയപ്പോ …… അയാൾ നിദ്രയിൽ മുഴുകിയിരുന്നു
ഒന്ന് കരയാനോ സംസാരിക്കാനോ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ …..
ആദിയുടെ മനസ് മുഴുവൻ സൂന്യത മാത്രം ……
അങ്ങനെ ഓരോന്നൊക്കെ ആലോചിച്ചു ആദിയും എപ്പോഴോ നിദ്രയിലേക്ക് വഴുതി വീണു
പിറ്റേന് രാവിലെ ….
എന്തോ കണ്ട് പേടിച്ചതുപോലെ ആദി ഞെട്ടി ഉണർന്നു ….
ആദിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല ഞാൻ ഇത് എവിടെ ??
പെട്ടന്ന് തന്നെ സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നു …. ആദി പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ദിവാകരനെ നോക്കി
സുഖ നിദ്രയിൽ മുഴുകി കിടക്കുന്നു …..
ഇന്നലെ ദിവാകരൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ ആദിയുടെ മനസിലേക്ക് കേറി വന്നു…..
എന്തായാലും സത്യം അറിയണം ……. അച്ഛനെ വിളിച്ചുണർത്തി ചോദിക്കാം ….
ആദി നേരെ ദിവാകരൻറെ അടുത്തൊട്ട് ചെന്നു …….
വിളിച്ചു നോക്കി…… അനക്കം ഒന്നും ഇല്ല്യ…….
തട്ടി വിളിച്ചു …….. ഇല്ല്യ …..
ആദിയുടെ ഉൾമനസിൽ എന്തൊക്കയോ കിടന്നു മറയുന്നു …… സംസാരശേഷി നഷ്ടമായതുപോലെ …..
ആദി കുറച്ചു നേരം പകച്ചു ഇരുന്നു പോയി …
എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്നറിയാ൯ സാധിക്കാത്ത ഒരു അവസ്ഥ…
അപ്പോഴാണ് ഫൈസൽ അങ്കിൾ അങ്ങോട്ട് കേറി വന്നത് …..
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വന്ന അങ്കിൾ എൻ്റെ മുഖഭാവം കണ്ടതും ഓടി ദിവാകരൻറ്റെ അടുത്തൊട്ട് വന്നു ….
വിളിച്ചു നോക്കി അനക്കം ഇല്ല്യ …..
അങ്കിൾ നേരെ ഡോക്ടറെ വിളിക്കാൻ പോയി ….
ഡോക്ടറെയും കൊണ്ട് അങ്കിൾ വന്നു …..
ഡോക്ടറുടെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും ദിവാകരൻ മരത്തിനുകീഴടങ്ങി എന്നു മനസിലായി ….
ആദി അനാഥൻ ആയിരിക്കുന്നു സ്വന്തം എന്ന് പറയാൻ അച്ഛൻ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…
ഞാൻ ഇപ്പോഴാ ഇത് വായിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്. അടിപൊളിയാണ് ???
????