ശിവശക്തി 4 [പ്രണയരാജ] 284

ഈ സമയം കർത്തുമ്പിയുടെ കൂരയിൽ കുഞ്ഞിൻ്റെ ശരീര താപം ക്രമാതീതമായി വർദ്ധിച്ചു വന്നു. ശ്വാസം എടുക്കാൻ അവൻ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ പ്രകടിപ്പിച്ചു തുടങ്ങി. ആ ബുദ്ധിമുട്ടു കൂടി കണ്ടതും കാര്യം കൈവിട്ടു പോവുകയാണെന്ന് കാർത്തുമ്പിയുടെ അമ്മയ്ക്കു മനസിലായി.

മോളെ….

എന്താ… അമ്മേ….

നമുക്ക് ഇപ്പോ ഇവനെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കണം അല്ലേ ചിലപ്പോ….

അമ്മേ…..

നീ വാ…. കാളിയെ വിളിക്ക്……

ഇരുവരും കളിയുടെ അരികിലേക്ക് പാഞ്ഞു. രാത്രിയിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് കാർത്തുമ്പിയെ വിടുക എന്നത് ശരിയായ കാര്യമല്ലാത്തതിനാൽ ആ അമ്മയും അവൾക്കു കൂട്ടു പോയി.

പായയിൽ ഒറ്റയ്ക്ക്  ആ കുഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോൾ അവൻ്റെ ദേഹമാകെ രക്തവർണ്ണമായി വന്നത് ആരും ദർശിച്ചില്ല.

ശങ്കരാ………

മഹാദേവാ…..

ദേവാധി ദേവാ……

ലാവണ്യപുരത്ത് ഉയരുന്ന ശിവനാമം ആ കൂരയിൽ അലയടിച്ചത് കാറ്റിൻ്റെ ശക്തിയിലാണ്. കുഞ്ഞിൻ്റെ മിഴികൾ തുറന്ന നിമിഷം, അഗ്നിജ്വാലകൾ എരിയുന്ന പോലെ തീക്ഷ്ണമായി ആ മിഴികൾ തിളങ്ങി നിന്നു. കൈയ്യിലെ  ഓംങ്കാര ചിഹ്നത്തിൽ അഗ്നി ലാർവ പോലെ എന്തോ ഒന്ന് അതിവേഗം ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. കുഞ്ഞ് ഒരിക്കൽ കൂടി മിഴികൾ അടച്ചു തുറന്നതും

ലാവണ്യപുരത്ത് അതിശക്തമായ , ഭൂമിയെ രണ്ടായി പിളർത്താൽ ശക്തമായ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി. മിന്നലിൻ്റെ തിളക്കമുള്ള ഇലക്ട്രിക്ക് ചാർജ് ഒരു ത്രിശൂല രൂപത്തിൽ മണ്ണിലേക്ക് ശരവേഗം പാഞ്ഞു വന്നു. ലംബോധരൻ്റെ നെറുകയിൽ ആ മിന്നൽ പിളർപ്പ് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. നിമിഷങ്ങൾക്കകം മാംസം കത്തിക്കരിഞ്ഞ അസ്ഥികൂടു മാത്രമായി ലംബോധരൻ മാറി.

ഭയചകിതരായ കാലകേയസൈന്യത്തിൻ്റെ മുഖത്ത് നിന്നും പരിഹാസത്തിൻ്റെ ചിരി മാഞ്ഞു. മരണഭയം അവരെ പതിയെ കീഴടക്കി. ഭയക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവർ അവിടേക്കു നോക്കിയപ്പോ ഒരു പോറലു പോലും ഏൽക്കാതെ വൃദ്ധ പണ്ഡിതൻ നിൽക്കുന്നതു കൂടി കണ്ട നിമിഷം അവർ ഭയമെന്ന വികാരത്തിൻ്റെ അടിമകളായി.

പിൻന്തിരിഞ്ഞു നടന്ന കാലകേയഭടൻമാർക്കു നേരെ വൃദ്ധ പണ്ഡിതൻ തൻ്റെ വാക്കുകളുടെ ശരങ്ങൾ എറിയുവാൻ തുടങ്ങി.

ഭയന്നോടുന്നോ ഭീരുക്കളെ….