style=”text-align:justify;”>p;

അഷ്ടമി മാസത്തെ പൂജ വളരെ പ്രത്യേകത നിറഞ്ഞ ഒന്നാണ്. അന്ന് രണ്ടു ദ്വീപിലും വിശിഷ്ട പൂജ നടക്കുന്ന സമയം. ഗുഹാമുഖത്തിൽ വസിക്കുന്ന മരതക നാരായണശിവലിംഗ ദർശനം അന്നു മാറ്റാണ് പ്രാപ്തമാവുക.

ആ ദിവസം ഇരു ദ്വീപുകൾക്കിടയിലും ഒരു തടസവുമില്ലാതെ ഇടപഴകാം എവിടുത്തെ പൂജയിലും പങ്കു ചേരാം. അത്രയും വിശിഷ്ട പൂജയായിരുന്നു അത്. കാർത്തികേയൻ ഇത്തവണ തൻ്റെ പൂജ ലാവണ്യപുരത്താക്കി, അതിനു കാരണം അളകനന്ദയും

നാരായണശിവലിംഗ ദർശന സമയമെല്ലാം അവൻ്റെ മിഴികൾ അവളിൽ തന്നെയാണ്. ചുവന്ന പട്ടുടുത്ത്, മേലാടയിൽ അലങ്കാരമായി സ്വർണ്ണമാലയുടെ തിളക്കത്തോടെ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകി നാരായണ ഉപാസന ചെയ്യുന്ന ഒരു വെണ്ണക്കല്ലിൽ കൊത്തിയെടുത്ത ശിൽപം പോലെ അവൾ നിന്നു.

തൂവെള്ള നിറവും, ആരെയും വശീകരിക്കുന്ന വലിട്ടെഴുതിയ കുഞ്ഞു മിഴികളും, ചുവന്നു തുടുത്ത അധരങ്ങളും ആ വട്ട മുഖത്തിൻ്റെ സൗന്ദര്യത്തിന് ശോഭയേകി, പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മാറും, അതിനോട് മത്സരിക്കുന്ന നിതംബവും, നിതംബത്തെ മറയ്ക്കാനെന്ന പോലെ അഴിച്ചിട്ട കേശഭാരവും ആരെയും മദിപ്പിക്കുന്ന വശ്യസുന്ദരിയാണവൾ..

പൂജകൾ തീർത്ത അളകനന്ദ  പുറത്തിറങ്ങി നടക്കുകയായിരുന്നു. അവൾക്കു പിറകെ കാർത്തികേയനും ഉണ്ടായിരുന്നു. ലാവണ്യപുരത്തെ ശ്രാവന്തി പുഴയോരത്തേക്കാണ് അളകനന്ദ പോയത്. പുഴയിൽ കാൽ താഴ്ത്തി വെച്ച് രാത്രിയിൽ ചന്ദ്രനെ നോക്കി കാണുന്നത് അവളുടെ ഇഷ്ട വിനോദമാണ്.

അളകനന്ദ……..

ശബ്ദം കേട്ട അളകനന്ദ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും ഞെട്ടി വിറച്ചു.

നിങ്ങളെന്താ… ഇവിടെ, എന്തിനാ… വന്നത്

ഭയപ്പെടേണ്ട, അളകനന്ദ, ഞാൻ തന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല

അതിനു ഞാൻ നിന്നു തന്നാലല്ലേ . താനൊന്നു പോയെ, ആരെയും കണ്ടാ….

ഒന്നും ഇല്ലടോ… താനെനിക്കൊരു മറുപടി തന്നേ…

ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ…..

അതു കള്ളമല്ലെ, ഒരിക്കൽ പോലും തനിക്ക് എന്നോട് ഇഷ്ടം തോന്നിയിട്ടില്ലെ,

എൻ്റെ ശിവനേ… ഞാനെങ്ങനെയാ… ഇയാളെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കുക.

ശരിയാ… അളകനന്ദ എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല, കിട്ടില്ല, പിന്നാലെ നടക്കരുത് എന്നൊക്കെ ഞാൻ മനസിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ മനസു കേക്കണ്ടെ,

താനൊന്നു പോയെ… ഇല്ലേ ഞാൻ പൊക്കോളാം…

താൻ പൊക്കോ… എനിക്കെനിയൊരു മടക്കമില്ല. താൻ എൻ്റെ ജീവനായിപ്പോയി, എനി ഞാൻ തന്നെ ശല്യം ചെയ്യില്ല ഉറപ്പ്

അതാ തനിക്കും നല്ലത്.