വസന്തം പോയതറിയാതെ -10

Author :ദാസൻ

[ Previous Part ]

ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ബാങ്കിലേക്കും. ബാങ്കിൽ ചെന്ന് ക്യാഷ് കൗണ്ടറിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ എന്നെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ ഒരാളോട് സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ആളെ മനസ്സിലായെങ്കിലും ഞാൻ പിന്നീട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല. കൗണ്ടറിന് അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ഇത്രയും എമൗണ്ട് ഒറ്റ ചെക്കിൽ എടുക്കാൻ പറ്റില്ല എന്നു പറഞ്ഞു. അക്കൗണ്ട് ഹോൾഡർ വന്നിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ എന്നെയും നോക്കിനിൽക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്. ഞാൻ അയാളെ കൈകൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു, അയാൾ വന്നു പാസ് ബുക്ക് കൊടുത്തു. കൗണ്ടറിൽ ഇരിക്കുന്ന ആൾ ചെക്ക് ലീഫ് ചോദിച്ചപ്പോൾ ചെക്ക് ബുക്കിൽ നിന്നും രണ്ടു ചെക്ക് ലീഫ് എഴുതി ഒപ്പിട്ടു കൊടുത്തു. ക്യാഷ് വാങ്ങി കെട്ടാക്കി പേപ്പറിൽ പൊതിഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോൾ എന്നെ ചൂണ്ടി വർത്തമാനം പറഞ്ഞ ആൾ കസേരയിൽ എന്നെയും നോക്കിയിരിക്കുന്നു. ഞാൻ ആ ആളെ ഗൗനിക്കാതെ ബാങ്കിന് പുറത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ പുറകിൽ നിന്നും ഒരു വിളി

” വിനോദേ…. അല്ല മോനെ വിനു. ഒരു മിനിറ്റ് നിൽക്കുമോ? ”

ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. ആളെ മനസ്സിലായില്ല അവളുടെ അമ്മയാണ്. അവർ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“ഞാൻ മോനെയും നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടിട്ടും മോൻ കാണാതെ പോയത് എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാം. അന്ന് അങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിച്ചു മോനെ അവൾക്ക്, അതിൽ പശ്ചാത്താപ്പമുണ്ട്. അതിൽ മോൾ നീറിനീറി കഴിയുകയാണ്. നിങ്ങളെ വന്നു കണ്ടു മാപ്പ് പറയണമെന്നുണ്ട്. അതിന് വേണ്ടി ഒരു ദിവസം ഞങ്ങൾ പാലക്കാട് വീട്ടിൽ വന്നതാണ് പക്ഷെ, നിങ്ങൾ അവിടെ നിന്നും വിട്ടു പോന്നു എന്നാണറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്. പിന്നീട് ഇവിടെ അന്വേഷിക്കാൻ എന്റെ ആങ്ങളയുടെ മക്കളെ ഏൽപ്പിച്ചു. അവർക്കും അവരുടെതായ തിരക്കുകൾ ഉണ്ടല്ലോ, എന്നാലും അവർ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആങ്ങളയുടെ ഒരു മകൻ ഇവിടെ അടുത്ത് താമസിക്കുന്നുണ്ട്. അവിടെ മോൾ കൊണ്ടുവന്നു ആക്കിയിട്ട് പോയതാണ്. ബാങ്കിൽ എന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞതുകൊണ്ടാണ് ഞാനിവിടെ വന്നത്. എന്നെ ഇവിടെ ആക്കിയിട്ട് മോൻ ഇപ്പോൾ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് പോയതാണ്. നിങ്ങൾ ഇവിടെ എവിടെയാണ് താമസിക്കുന്നത്?”